21 Eylül 2018 | Cuma

Ali Koç’un zor sınavı

Anlamadığım şekilde, Konya maçı ilk 11'inden 4 farklı oyuncu ile başladık. Maçın başları düşük tempolu idi. 7. dakika sonrasında rakip sahada daha fazla çoğalıyor ama, ceza sahalarına gidemiyorduk. Zagreb de final paslarında beceriksiz idi. Şanssız bir şekilde korner dönüşü karambolde, bir türlü çıkaramadığımız toptan yedik golü. İlk 20 dakika topla % 60 biz oynamıştık ama ilk 6 ortada, ne isabetli ortamız, ne de isabetli şutumuz vardı. Uyuta, uyuta geliyorlar ve İsmail'in hücum da yapamadığı kanattan, rakibe basmaya bile mecalimizin olmadığı atakta golü yiyorduk.

*** Kaleyi ilk bulduğumuz dakika 33'tü. Isırmayan, organize olamayan, adam kovalamayan, yavaş, golden sonra darmadağın olan bir 11 vardı sahada. İyi tek bir adam yoktu, oyun planı yoktu. "Oturmamış 11'in varsa, rotasyona gitmen anlamsız olur, gidersen de böyle akortsuz olursun" diyordu oyun Cocu'ya. Bu kadar kötü oyunda tek şans duran toptu. Roman ile bulduk golü, iyi dakikada hem de. Ama öyle bir gol yedik ki, halı sahada ben yedirsem bir daha oraya gitmezdim. O kadar rahat geliyorlardı ki, 4. golü yemek kader olmuştu. 4-1 yenikken, kötü de oynasa, pas yapan 2 adamı (Benzia ve Aatıf ) oyundan alıyorsanız ve de yerlerine 1 defansif orta saha (Jailson) koyuyorsanız 'Skoru koruyorsun demek ki' diye düşündüm. Gazete yazım olmasa o anda kalkardım maçın başından. Bu nasıl taktik anlayış Cocu? *** Takımın fizik açıdan yetersiz olduğu net, akordu ve bir oyun planı yok. Oyuncular, pozisyonları olmayan yerlerde oynatılıyor. Oyun içi taktik değişiklikler çoğunlukla çok başarısız. Bunların tümü Cocu'ya yazar ve Ali Koç gibi istikrarı savunan, kulübün ekonomisini düzeltmek için çırpınan bir başkanı bile, daha bu haftalarda "teknik adam değişikliğine" zorlar! Beşiktaş maçı karar verdirir.