"Alan" kaçtı...

Zirveye oynayan takım duran toptan gol yememeli. Daha maçın başında yedi Trabzon. Tüm takım oradaydı, pozisyon hatası tehlike getirirdi. Mustafa Yumlu, Dixon'ın kolu omzunda olduğu için kafaya çıkamayınca top da müdahale etmenin zor olduğu bir yere gitti.
Hakem ve Mustafa'nın yanlışları gol getirdi.
Orta sahayı tutan maçı alırdı. Hocalar da taktiği öyle kurmuştu. Golü atan avantaj yakalamıştı. Trabzon için puanlar tehlikeye girdi. İlk çeyrek dolduğunda durum buydu. Sonraki çeyreği de şoktan kurtulma çabası ile geçirdi Trabzon.
İki stoperin önüne Ceyhun'u yerleştirip, bekleri hücuma çıkarmak akıllıcaydı. Çünkü aklı kalenin etrafında işletme vaktiydi. Atağın hazırlığı kolaydı. Çünkü o alanda bir tane rakip oyuncu yoktu. Colman-Selçuk oyuna yön veriyor, şut çekme cesaretini sadece Jaja gösteriyordu.
Şehrin sorunu mu nedir? Gelince yeteneğinin birazını, bir süre sonra da hepsini kaybediyor bazı oyuncular. Başka takımda kırk metreden kaleyi parçalayan adam, bordo-mavili formayı giyince dürtemiyor bile.

Fırat hoca iyi değildi...
Devre bittiğinde Trabzon'un gol atma ihtimali yok gibiydi. Golden uzak işlerde Burak vardı.
Top getiriyor, fauller alıyordu. Umut, hiç topa değmemişti. Son devrenin başında Burak-Jaja ikilisinden kaçırılamayacak bir top çıktı ve Umut'la gol geldi. Ama bu golcüler ile Trabzon'un işi pek kolay görünmüyor.
Beraberlik sonrası ev sahibi tarafına sıkıştı oyun. Topa sahip olma oranı ikiye bir Trabzon lehineydi. Ona rağmen pozisyon çıkmıyordu.
Sırası gelmişken söyleyelim, övgüyü hak ediyor Manisa. Çalışmış bir görüntüleri var. Son düdüğe kadar ellerinden geleni yapıyorlar.
Oyunun istediği hamleyi Alanzinho yaptı.
Üç senedir deneyip de sonuç alamadığı çalımlardan, tutulması zor bir şut çıkardı.
Son düdük çaldığında Onur'un kurtarışları Jaja'nın her durumu fırsata çevirme isteği ve ufaklığın müthiş golü vardı aklımızda. Fırat hoca da kötü bir yönetim gösterdi.