Ayar bozuldu

Estirilen rüzgarın etkisinde kaldı Trabzonspor.
İki İstanbul mağlubiyeti, etkilemiş yapıyı. Küçüğünden, büyüğüne bir tedirginlik hakimdi sahada...
En basit hamlenin peşinden anlamsız tepkiler dışa vuruyordu. Son maçı oynuyormuş gibi, uzatmalara kalmış gibi, kazanmazsak biteriz gibi bir kaosa girmişti Trabzonspor.
Takımın hocası ne kadar dirense de aynı kadroyu çıkartıp, ekibe inancını ve güvenini gösterse de durum buydu. Ayar bozulmuştu bir kere. İşlemiyordu silahlar.
Ezberlemişti rakipler. Yapıyı değiştirme mecburiyeti vardı. Yeni bir vurucu güç, bulunmalıydı.
Kazanırken gözden kaçırdıklarımız iş açmıştı başımıza. Her seferinde söylemiştim aslında akıcılığın kesildiğini, savunma orta saha uyumunun ön tarafa geçince kaybolduğunu. Umut ve Burak'ın hiçbir şekilde hareketi tamamlamadığını anlatmaya çalışmıştım.

Yine düz yolda taşa takıldı
Arkada ortada işlerin hoş, ön tarafta boş olduğunu atağı sonlandırmada Trabzonspor'un eksik kaldığını tarif etmiştik. Bireysel yetersizliğin tek çaresi değiştirmekti. İşte onu yapamadı Trabzonspor. Şimdilik puan kaybı ile ödenen bedel, dilerim hedeften kopmaya kadar gitmez. Öncekilerin aynısıydı. Kopya kağıdı gibi. Oynadıkça "Umut'a gol attırmak zor iş." Burak katıldı ona dün akşam. Bir devre bitti bir olumlu hareket yapmadılar. Ne bir pas, ne bir şut, ne bir top kapma. Oynandıkça diğerlerinin inancı kalmıyor. Orta yapsam, pas atsam ne olur deyip olmadık işlere dalıyorlar. Son bölüm çizgi dışı oynandı. İki kenar iptal oldu. Sadece merkezden, direkt kalenin karşısından o kalabalığı delme inadına girdi Trabzonspor. Ayar bozukluğu apaçık görüldü o anlarda. Anladığım o ki yine düz yolda takılacak bir taş buldu Trabzonspor. İşte bundan sonrası çok zor. Sadece puan kaybetmedi Trabzonspor. Taktiğine, sistemine inancı kalmadı. Hepsinden önemlisi rakiplere karşı ürkütücü bir hali kalmadı.