Çılgınlık bu!

Trabzonspor, Kasımpaşa karşısında büyük bir çılgınlık üretti... Maçı izlerken bir anda 1991-92 sezonundaki tarihi Türkiye Kupası finalini izler gibi oldum. (İlk maçı Bursaspor 3-0 kazanmıştı. Hatta Yılmaz Vural, rövanş için çok iddialı konuşup, kupa Bursaspor'a hayırlı olsun demişti.) O Trabzonspor, rövanşta Bursaspor'u 5-1 yenerek kupayı kazanmıştı. Ünal Karaman, eleştirileri dinleyen ve hatalarından ders çıkaran bir hoca olduğunu Kasımpaşa maçında gösterdi.
Göztepe sınavında anlamsız bir şekilde yedeğe çektiği Rodallega ile maça başladı. Burak Yılmaz'ı da sol önde oynattı. Çok aksayan Mustafa Akbaş'ı kadroya almadı.
Trabzonspor, Kasımpaşa karşısında 2-0 geriye düşene kadar da kötü oynamadı.
Hücum aksiyonlarını iyi sonlandıramadı.
Ardından Pereira'nın akıl almaz hücuma katkısı ortaya çıktı. (Sanki sağ kanada bir ray döşemiş gibi hızlı tren benzeri 90 dakika gidip geldi.) Sosa'nın yerine Vahid Amiri'nin girişi ile takımın pas kalitesi arttı, hücum aksiyonları zenginleşti.

Burak ve Rodallega birbirine daha yakın oynayınca goller art arda geldi. Özellikle Rodallega muhteşem oynadı. Röveşata golünde İbrahimoviç'i izler gibi olduk.
Ünal hocanın bu maçı takıma defalarca izletmesi lazım. 'İşte biz buyuz, Trabzonspor ruhu bu! Böyle hızlı ve coşkulu oynarsak her takımı yeneriz' diye takıma dünkü futbolu ezberletmesi lazım.
Ve en önemlisi Trabzonspor'un istikrarlı sonuçlara yani galibiyet serisine ihtiyacı var. Bu takımda zirveye oynayacak potansiyel var.
O inanç, takıma aşılanmalı...
Bu galibiyet 3 puandan da öte kazanımlar getirir Trabzonspor'a...
Galatasaray derbisinden sonraki iki yenilgi ile kaçtı denilen tren, yeniden istasyona yanaştı Ünal hoca...
Bundan sonrası sana kalmış...