Ağla G.Sarayım ağla...

Stadyumların ve formaların rengi kutsiyet arz eder o futbol takımı sevdalıları için... Böyle anların açılımı konusunda referansım hep rahmetli İslam Çupi olmuştur; "İyi ki olmuşum' dedirtecek kanaryacılığım daha sonra futbolda bulunmaz bir insan ve olay müzesi açacak ama Fenerbahçeliliğim sokağa taşan bir gerilla figürü olmak yerine ılımlı sükyemiş bir portre olarak vücuduma asılacaktı..." Arena Stadyum'u inşasında olur olmaz bir takım şeyler yaşandı.
Bir ara yılan hikayesine dönen stadyum inşası, işçilerin isyanı ve hatta Fenerbahçe kaşkolü açtı diye işten atılan şu işçi, stadyumda belli bölümlere verilecek isimler...
Tek güzel, stadyumun açılışı öncesi kulüp başkanlarının birlikte stadyumda yaptıkları 'tanıtım- tanıma gezisi!' olmuştu...
Televizyonlarda bir tanıtım reklamı dönüyor günlerdir. Ti!ye alınacak ne varsa hepsi reklamda var. Panolarda kocaman bir 'pençe kesiği!' var. Aslında Aslan aldığı o yarayı düşünmeli.
Zor dönemi nasıl atlatacağına ilişkin bir stratejinin asıl çizileceğini.

Pek yakışıksız buldum
Tugay'ın gözyaşlarına takıldım Ali Sami Yen'de. Çocukluğunun geçtiği oyun bahçesinden ayrılışına gözyaşı döküyordu'son büyük usta!' Bir de yaşayamadıklarına-gecikmişliklerine- bırakıp gidişi zamanında olanlara... Hepsi için gözyaşı döküyordu Kerimoğlu...
Rakip taraftarlar yan yana futbol izleyemiyor, pankartlar-kaşkollar kan davasına delil, paralar dönüyor evcil etlerimizde garipsi... Taraftarlık vücuduna silahlı çapraz fişeklik asan bir gerilla figürü gibi, futbol izleyiciliği bütün inceliğini yitirdi, futbol izlemek artık 'ölüm törenlerine hazırlanmak gibi!' Galatasaray tam da böyle bir dönemde; Ali Sami Yen Stadyumu için yaptığı 49 yıllık anlaşmanın bitmesine daha tam 3 yıl varken ayrıldı 'Cehennemden!..' Bunu da pek yakışıksız buluyorum ama ne yapacaksınız her şey para her şey...
Tugay'ı görünce hüzünlendim evet... Ağla Galatasarayım ağla...