Strateji

Milli Takımın İtalya ve Galler mağlubiyetinden sonra İsviçre maçında en iyi 3.'lük şansı azdı.
Az olsa da prestij açısından galip gelmesi turnuvaya veda etse bile çok önemliydi.
Yine ilk iki maçtaki gibi aynı şeyleri yapıp farklı oyuncuları oynatıp saha içinde farklı işleri beklemek doğru değildi.
Avrupa Şampiyonası'ndaki 3 maçta da farklı futbol kültürleri olan ekiplerle oynadık ve farklı 11'lerle sahaya çıktık.
Başarılı bir hikaye yazmaya gittiğimiz şampiyonada, fazlasıyla oyun eksiklerimiz, mücadelemiz, plansızlığımız görüldü.
Bu başarısızlığın iki ayağı vardır.
Birincisi teknik adam, ikincisi de oyuncular. Bu turnuvada oyuncuların performansı, taktiksel eksiklikle açıklanamayacak kadar kötüydü.
Bu kadar büyük organizasyonda saha dışından saha içine hiçbir şekilde enerjisi, aidiyet duygusu, konsantrasyonu, hırsı, isyanı, tutkusu geçmeyen; laf olsun diye turnuvaya gelmiş, -1 veya 2 oyuncu hariç- aynı moddaki futbolcu topluluğundan başarı beklemek hayaldi.

***
İşler bazen istediğiniz gibi gitmeyebilir ama Milli Takım seviyesine gelmiş bir oyuncunun performansı yüzde yüz olur.
Limitlerini zorlar, bunun sonucunda da galip gelemeyebilir.
Kötü de oynayabilir ama taviz vermeyeceği ön büyük özelliği formanın göğsündeki ay-yıldızın hakkını vermek.
İkinci ayağı da Şenol hocanın formsuz olduğu bir şampiyona yaşadık.
Savunma ve hücum oyunumuzdaki tutarsızlık, plansızlık, hazırlıksızlık dikkat çekti. İlk 11 seçimlerinde ve sonradan girenlerin doğru analiz edilmemesi, mental olarak da saha dışından saha içine girememeleri performans alınamamasındaki etkenlerden biriydi.
'Mühim olan iyiyken değil kötüyken strateji belirlemektir.
Başarısız olduğumuz Avrupa Şampiyonası'nda en temel eksiklik buydu ve bu farkı kendi lehimize çevireceğimizden başarısız olmak kaçınılmazdı.