Hüsran ve son

F.Bahçe yenilgisinden sonra artık bu takımı diriltebilmek adına bir şeyler yapması gerektiğini anlayan Rijkaard, Sivas maçına çok ilginç bir kadro çıkardı. Baros ile Caner cezalı, Arda ve Elano sakattı, Jo ise formsuz. Ama tüm takım Sivas'taydı. Bence başlarken güzel olan asıl bu 'birlikteyiz, bitmedik' görüntüsüydü. 4-1-4-1 Cimbom'un alışık olmadığı bir sistemdi. Klasik defans dörtlüsünün önündeki bir kişi ayağına gelen her topu ileri değil de geriye vermeyi alışkanlık haline getiren Mehmet Topal, onun önündeki 4'lüde görev alan Santos hariç üçü de zaten çeşitli maçlarda hep ön libero görevi üstlenmişti. Hollandalı'nın gol umudu ise Keita'ydı. İlk 45 dakikanın en güzel anı Ayhan'ın Barış'a aktardığı gollük pastı. Barış da bu ikramı reddetmedi. Bu golün normalde Galatasaray'ı uçurması daha çok pozisyon üretmesine zemin hazırlaması gereksiyordu. G.Saray yüklendi ama bilinçsizdi. Ön libero ağırlıklı orta saha ofansif değil defansif anlayışta olduğu için Keita ve Santos'a etkili paslar çıkaramadılar. Zaten G.Saray için evinde ya da deplasmanda elde ettiği 1-0'lık skorlar hep sıkıntılı olmuştur. Dün gece de öyleydi.

3 puanı hak etmediler
Hele ikinci yarının ilk ve ikinci periyodunda Sivasspor öylesine garip goller kaçırdı ki mutlaka onlar bile şaşırmıştır. 60 ile 75 arasında ev sahibi ekip tek kale oynadı. Eğer geçen yılki moralli, güçlü ve becerikli Sivas bu yılda olsaydı bunların en az üçü golle biterdi. Ama takım artık kazanmayı unuttuğu için Mehmet Yıldız, Cihan, Musa komik goller kaçırdılar. Hele Kamanan ve Agbetu da oyuna girdikten sonra Sivasspor tek kale oynadı. Pozisyon ürettiler, çok çalıştılar bekledikleri golde zaten uzatma dakikalarında geldi. Galatasaray dün gece zaten üç puanı hak etmedi. İlahi adalet çok koşan, savaşan daha çok gol pozisyonuna girenin yanında oldu. Galatasaray için ise "yeniden başlayacak" denilen lig dün gece Sivas'ta bitti.