Temizlik

Sözün bittiği yere çok az kaldı ama umudu yitirmemek lazım. Neyse ki; TFF seçime gidiyor. Nisan ayında hala bir temsilcimiz Avrupa'da, milli takım Euro 2024'e katılma hakkı elde etti, Euro 2032'nin ev sahipliğini aldık ama futbolla mutlu olmayı beceremiyoruz. Keza bunların tadını çıkarmak yerine ülkenin en değerli maçlarından birini, Süper Kupayı da tamamlayamadık. Ülkenin bir numaralı hakeminin, bir kulüp başkanının yumruğuyla yüz kemikleri kırıldı, İstanbulspor bir maçtan çekildi bu sezon. Bu kadar büyük maddi ve manevi pozitif potansiyele sahip, ülkenin en sevilen oyunundan, komplo, kin, kavga ve gerilimden başka bir şey üremiyor. Futbolla alakasız ne kadar adam varsa futbolda söz sahibi. "Futbolda temizlik" diyenlere yüzde yüz katılıyorum.

* * *

Ama en çok kulüplerde gerekli bu temizlik. Kulüplerin karar mekanizmalarında ve onların yakın çevrelerinde çok yönlü ve derinlikli bir temizlik gerekiyor. Politik ve maddi rant o denli büyük ki; sosyal medya, dijital medya ve ana akım medyayı şekillendirmeye cüret edecek kadar da egolu bir hal aldı kulüplerimizi yönetenler (ve yancıları). Futbolda temizlik şart. Çok kötü niyetli insanların, para, politik çıkar ve ego savaşına dönüştü futbol. Kulüpler yanlış ve fahiş transferlerle adeta hortumlanırken, toplumun temeline dinamit koyma cesareti de bulmaya başladı artık futbolun baş rollerindekiler. Temizlik şart. İki gündür Şanlıurfa'da o kadar güzel, huzurlu, misafirperver insanlarla tanıştım ki; onlar sayesinde bir günde hallolur gözümüzde büyüyen ve büyütülen sorunlar. Futbol dediğimiz şey sosyal medyadaki paralı askerlerden ve ruh hastalarından ibaret değil, çok şükür. İşler daha da rayından çıkmadan; namuslu, iyi niyetli, akıl ve vicdan sahibi insanlar seslerini daha çok yükseltmeli. Kuşkusuz, 19 yaşındaki çocukları öne atanlar ve o çocukları önlerinde bulduğunda onlara küfredenlerden umut yok.