Dokuz...

Son dokuz deplasman maçından ancak ikisini kazanabilmiş bir takım, ligin en zorlu deplasmanlarından birine çıktı dün akşam. Galatasaray son maçında üç puan almasına rağmen adeta 9 doğurmuştu. Oynanan futbol "kötü" bile değildi ve taraftar umutsuzluğa kapılmıştı. Dünyaca ünlü 9 numarası Falcao, Sivas'ta yoktu ve yerine sezon öncesinin istenmeyen adamı Babel oynuyordu. Galatasaray formasıyla son golünü 9 yıl önce atan Arda Turan da ilk 11'deydi.

Şampiyonluk parolasıyla sezona başlayan dört büyüklerin üçü puan kaybetmiş, Alanya ve Başakşehir ise kazanmıştı. Hava çok soğuktu. Terim maç önü demecinde yine düşük bir enerjiyle konuşuyordu. Keza Saracchi'ye kırılmış ya da kızmıştı. Bunu, Fatih Hoca'nın Marcao'nun oynama isteğini "fedakarca" diyerek vurgulamasıyla anladık. Dün akşam Belhanda'nın ve Babel'in vazgeçilmezliği kadar belirginleşen bir başka şey de Saracchi'nin alternatifsiz olmadığıydı.

Bu sezon bitiminde sözleşmesi sona erecek olan Emre Taşdemir, kariyerinin en kritik sezonu olduğunun bilincinde, gayet iyi oynadı. Yine de bana Galatasaray için dün gecenin en mühim olayı neydi sorsanız; "Arda'nın hem gol atması, hem de iyi oynaması" derim Okan, birkaç etkileyici kurtarış yapmış olsa da, Galatasaray, Muslera'nın acilen dönmesine ve bir de Gustavo tarzında bir oyuncuya ihtiyaç duyuyor. Bu iki katılım olmadan sarı kırmızılılar için "şampiyonluğun güçlü adayı" diyebilmek hayli zor.

Yine de geçen hafta olduğu gibi kazanırken dokuz doğuran Galatasaray'ın (hem de rakibi penaltı kaçırmış olmasına rağmen) bu kez KİFAYETLİ bir oyun sergilediğini belirtmemiz şart. Fakat 9 numara döndüğünde bu kifayetli oyun devam eder mi; emin değilim...