Mancini kalsın

33. hafta itibarıyla Mancini ideal onbirini buldu. Semih'in sağ bek, Sabri'ninse kısmen sağ açık, kısmen sol bek oynadığı bir onbir de olsa, bu gelişme G.Saraylılar'ı gülümsetmeyi başarıyordu.
Fenerbahçeli futbolcuların "sahaya kağıt gönderme ritüeli" ile dalga geçmesi kadar etkili olmasa da, maç öncesi " ideal onbir" esprileri sosyal medyada havada uçuşuyordu.
İlk yarı golsüz geçilip, BJK'nin Elazığ'da öne geçtiği öğrenildiğinde çarşamba günkü kupa zaferi unutulmaya yüz tutmuştu.
Keza; pek çok G.Saraylı için lig ikinciliği, dokuz yıl sonra gelen kupadan daha önemliydi.
Mancini karşıtı söylemler artık daha da yüksek sesle dillendiriliriyordu.
İkinci yarının başında gelen iki golle sosyal medyadaki iklim yine değişiyordu.
Üstelik ilk goldeki Sneijder'in bitirici vuruşunun pası çiçeği burnunda kanat oyuncusu Semih'ten gelmişti.

Nadir olumlu değişiklik
Bir süredir eleştiri oklarının hedefindeki Selçuk'un eski takımına kaydettiği şık frikik golü ile fark ikiye çıkınca kafalarda "Mancini başarılı" yargısı tomurcuklanıyordu birden. Derken Telles'in sebebiyet verdiği penaltıyla fark bire iniyordu. Bu dakikadan sonra Galatasaraylı oyuncuların panik yapmadan gol aramaya devam etmesi ve Umut-Telles değişikliği Mancini döneminde aklımda kalan nadir olumlu sahnelerden birisi olacak.
Semih'in bir gol pası da Umut'a vermesi, Sneijder'in de müthiş bir frikik golü atmasıyla ilginç bir Mancini'li G.Saray maçı daha geride kalıyordu.
Bize de, bu saatten sonra, G.Saray'ın devre arası yapılan transferlerine bakınca "başka transfer yapılmasın, eğer alternatifi Lucescu'ysa Mancini kalsın" demekten başka bir çare kalmıyor...