Doğruları yapınca

Forvet ağırlıklı olarak çıkan Trabzon'un ilk dakikalarda Fener'i sahasından çıkartmaması en belirgin görüntü idi. Fener çıkmak için ortaya doğru zorladıkça da top kaybı yapıyor ve bu da ligin son 8 haftasının maç başına 3 ile en az pozisyon veren Fener'ine daha ilk 20 dakikada 3 pozisyon verdiriyordu.
Vederson'un etkili 2 ortası dışında Fener'in gole dönük tarafı yoktu.
Güiza'nın önde top tutamaması, Alex ve Emre'nin önde kalabalık olamamak nedeni ile pas seçeneklerinin azalması, Fener'i öne itemiyordu.
Trabzon ise Fener'in bugüne kadarki hiçbir rakibinin oynamadığı kadar hızlı oynayınca, Fener'in bu tür rakiplere karşı deneyimsizliği baskı yiyen takım savunmasının yetersizliğine yol açtı.
Fener'in etkisizliği Trabzon'un sadece 5 faul yapmaya gerek duymasından da anlaşılıyordu.
İlk yarı teknik ve hücumcu tarafı güçlü olan ama çok basit top kayıpları yapan Trabzon'un, savunma yapmaya çalışan, Güiza ve Alex'in etkisizliği ile sıkışan Fener'e oyun ve pozisyon olarak üstünlüğü ile sonuçlanıyordu.

Daum hamle yapamadı
Bu tür maçlarda çok saldıran tarafın uyuduğu anlar olur. Bu anlarda da büyük oyuncular ortaya çıkar. Alex'i, büyük futbolcu yapan kritik anlarda oyuna ağırlığını koyma özelliğidir.
55'te sol ayak dışı vuruşu sadece onun yapabileceği bir iş oluyordu. Ama frikik golü öncesi 10 metre koşan Umut'u serbest vuruşta markajsız bırakmak Fener'in başına dert oldu.
İlk 70 dakikada 19 şutu olan Trabzon'a karşı 4 şut atan Fener'in varlığı oyunun özeti idi.
Etkisiz Emre yerine Deivid'in girip Topuz'un ön liberoya geçmesi ile Fener daha baskılı oynamaya başladı ama bu kontra yeme riski demekti. Nitekim sadece 2 Fenerli'nin ceza alanında olduğu pozisyonda Engin 2. golü attı.
Maç boyu etkisiz Güiza'nın neden oyunda kaldığını Daum'dan başkası anlayamıyordu. İşler ters gittiğinde taktik hamle yapma yeteneği olmayan teknik adam Fener'in sorunu idi.
Doğru işler yapan Şenol hoca ve iyi oynayan ekibi de haklı olarak kupaya uzanıyordu.