Konuşan fotoğraflar

Yusuf Yazıcı ve arkadaşları mesajlarını, en doğru zamanlarda, en doğru yerlerde ve en doğru adreslere göndererek; yaşadıkları sıkıntılar konusunda büyük bir farkındalık oluşmasına sebep oldular...
Şimdi herkes (bazıları öz evlat diyemese de) altyapı da altyapı diyor. Bilenler biliyordu elbette ama bilmeyenlere de bu işin sadece "o kadar para alıyorlar, oynasınlar" duygusuzluğundan ibaret olmadığını göstermiş oldular. İsyanlarında sonuna kadar haklıydılar.

***

Haklı isyanlarını kamuoyu önünde seslendirmek de Yusuf Yazıcı ve Abdülkadir Ömür'e nasip oldu. "İyi oynasınlar arkalarında dururuz" sözünün soğukluğu ile harman edilmiş birçok ses yükseldi yükselmesine ama Allah'tan etkisiz kaldılar...
Öyle değil midir? İyi durumda olanın ayrıca desteğe mi ihtiyacı olur? Tamamen kolaycı, hazırcı ve aslında üretmeyi engelleyen hastalıklı bir yaklaşımın tezahürü değilse neydi bu sözler? Mesele, formsuzken bu çocuklara yapılan hakaretler, linçler de nerede olduğumuz değil midir? Bu hazırcı, kolaycılara göre; şımarmış(!), altyapılarda mental eksikli gelmiş(!) bu çocuklar bir gün ve 90 dakika içinde mi toparlamıştı tüm bu eksik taraflarını? Asla!

***

Sadece formsuzlardı ve tüm insanlar, tüm gelişme dönemindeki gençler gibiydiler... Bir çalımı doğru atamayınca, bir topa kötü vurunca, bir pası yanlış yere atınca ya da atamayınca doğru yere...
Ekrandan, tribünden onların "aha bak bu da şımardı, mentalleri kötü işte" tespitini yapanlara en güzel cevabı net olarak ve büyük bir maçta verdiler. Hem oynadılar, hem de haklarını haykırdılar.
Bu cevaplar onlara yeter de artar bile... Bundan sonra Yusuf'a ve arkadaşlarına düşen fotoğraflarda tüm takım olarak bulunmak. Zira iş arayanlar bu masum tepkiye su katmak için 'düşmenizi' bekleyeceklerdir.