Nihat kumarı!

Orta sahayı dörtleyen bir Beşiktaş bu maçın iyi oynayan tarafı olur. Üstünlüğü ele alır, rakibinden çok daha fazla pozisyon bulur. O pozisyonların kaçı gol olur ya da olur mu, orasını kimse bilemez. Gol biraz da şans ister." Yukarıdaki satırlar cuma günü yazdığım derbi analizinden... Şu kazanır, kolaycılığına kaçmadan yaptığımız analiz sahadaki görüntüyle bire bir örtüştü. Savunmasıyla forvet hattı arasındaki mesafeyi 30-35 metre civarında tutan Beşiktaş (Gaziantep'te yapılamayan buydu), tıpkı Gençlerbirliği maçında olduğu gibi maçın patronuydu. Daha çok pozisyon buldular, rakip kale önünde çok daha uzun süre kaldılar. Elbette G.Saray'ın santrforsuz sisteminin de bunda payı vardı. Rijkaard, Jo'yu da yedek bırakmakla yetinmeyip bir de Servet'i yanında oturtup savunmada arıza çıkarmıştı. Hal böyle olunca Beşiktaş (özellikle soldan) her iki kanattan da bindirdi. Eğer bu bindirmeleri yapan Ekrem, Üzülmez ya da Toraman orta yaparken biraz dikkatli olabilseler Beşiktaş'ın daha ilk yarıda birkaç gol bulması işten bile değildi.

Son vuruşlar kötüydü
Beşiktaş daha iyi oynadı, daha çok pozisyon buldu. Nobre, Holosko son vuruşlarda şanssız ve biraz da beceriksizdiler. Bununla birlikte Nobre, Tello ve Holosko'nun duruma göre geriye gelmeleri Ernst'le Fink'in işini kolaylaştırdı. Özellikle Finkmükemmel oynadı. Denizli baskılı oynayacağını düşündü ve ceza sahasında karambollerin vazgeçilmez adamı olan Nobre'yi tercih etti. Böylece Galatasaray savunması üzerindeki baskıyı arttırken Beşiktaş'ın ön bölgede top tutmasını da kolaylaştırdı. Yani bu doğru bir tercihti. Yanlış olan tüm bunları görmezden gelip Nobre'yi çıkarıp yürüyecek hali olmayan Nihat'ı sahaya sürmesiydi. Sivok da asist yapınca Arda klasını konuşturup kötü oynayan takımına öne geçirdi. Beraberlik golünü Sivok'un atması da gecenin ödeşmesiydi. Beşiktaş, Denizli'ye rağmen kaybetmediği için sevinmelidir.