Yağmur ve poyraz fırtınası pek çok ilde Cumhuriyet Bayramı törenlerini engellemişti. Böyle olunca "toplu tüfekli resm-i geçit" Bursa Atatürk Stadı'na kaldı. Geçen yılın şampiyonu Bursa ile ikincisi F.Bahçe, "şeref kıtaları" olarak tribünleri selamlamak üzere sahadaydı. Karşılaşma lig maçı olmaktan çıkıp adeta Süper Kupa hüviyeti kazanmıştı.
İlk alkış, stadın zeminini kadife gibi yapanlara...
Demek ki isteyince böyle sahalar yapılabiliyormuş.
Zemin öyle iştah açıcıydı ki 21. dakikada bir tekir kedi bile sahayı boydan boya geçip, patilerini o şahane çimlere basmaktan kendini alamadı. Futbolcular da tekir kedi gibi bu güzel zeminin keyfini çıkarmaya çalıştılar. Yerden ayağa oynayıp, akıllarından geçen fantezileri hayata geçirmekte tereddüt etmediler.
Özellikle F.Bahçe'nin ilk yarıda keyif veren futbolunun altında, hasret kaldığı bu zeminin rolü büyüktü.
Ben F.Bahçe'nin yerinde olsam, bu statta oynardım!..
SANKİ SAHADA 3-4 EMRE VARDI
F.Bahçe'nin ilk yarıdaki pozisyon zenginliğini görenler "G.Saray maçında aklınız neredeydi?" diye sormadan edemediler. Ama geçen haftadan çok farklı iki isim vardı. Derbide ayağını topa uzatmayan Alex, orta sahada pres yapıyor, top kovalıyor hatta faul bile yapıyordu.
Derbide herkes ondan 10 numara futbol beklerken, o virgülün yanındaki sıfır olmuştu.
Kaptan, Bursa'da yeniden dümende olduğunu göstermek ister gibiydi. Emre Belözoğlu ise adeta klonlanmıştı. Sanki ondan sahada üç-dört tane vardı.
İlk 45 dakika içinde yorulan top, sahanın neresine kaçmaya kalksa, başında o Emre'lerden birini buluyordu. Alex de Emre de takımlarını kazanabilmesi için öncelikle kendilerinin sorumluluk alması gerektiğini derbi sonrasında anlamış gibiydiler.
F.Bahçe'de en çok merak edilen Lugano'nun yokluğunda ilk kez bir arada oynayan Yobo ile Bilica'nın ne yapacağıydı. İlk yarıda bocalamadılar. Hatta Yobo sanki kendini daha güvende hissediyor gibiydi.
Müdahaleleri yerindeydi. İlk 45 dakikada golle sonuçlanabilecek iki atağı tek başına engelledi. F.Bahçe'de ne zaman infilak edeceği belli olmayan "saatsiz bomba" ise Cristian idi. Futbolu unutmuş gibiydi.
Öyle kritik bölgelerde öyle tehlikeli toplar kaybetti ki başta Aykut Kocaman olmak üzere tüm sarı-lacivertliler için maçı korku tüneline çevirdi. Hele ikinci yarının başında Sercan'ınkafasına kramponuyla bastığı pozisyon, savrukluğunun belgesi gibiydi.
ALEX-SEMİH DEĞİŞİKLİĞİ DE NEYDİ?
Maç, pozisyonlarla başladı. 11'de Sercantek başına ceza alanına girdi, vuruşunu Volkan önledi. 14'te ligin gelmiş geçmiş en ilginç gollerinden biri gerçekleşmek üzereyken, kaleci Ivankov topu son anda köşede bloke etmeyi başardı. 16'da Gökhan driplingle ceza alanına girdi, sert vuruşunu Ivankov kornere çeldi. 17'de solda Emre-Stoch verkaçında Emre harika kesti.
Alex'in volesini, Semih tamamladı. 0-1... Golle birlikte tüm F.Bahçeliler'in kafasında aynı soru belirdi: "Derbide Alex'i çıkarıp, Semih'i sokmak da neyin nesiydi?.."
Defansın önünde görmeye alıştığımız Mehmetise sağ çizgiye yakın oynamanın tedirginliğini üzerinden atamamış görünüyordu.
26'da Alex'e hazırladığı pozisyonu bu futbolcu üstten auta gönderdi. 42'de F.Bahçe enfes bir kontratak geliştirdi. Volkan el degajıyla Alex'i gördü, Brezilyalı bekletmeden soldaki Stoch'a çıkardı. Stoch boş durumdaki Alex yerine yan ağları görünce, Alex'in, Memati'yi kıskandıracak bakışlarına hedef oldu.
GÜMRÜKTE İVANKOV'A TAKILDI...
İkinci yarı orta saha üstünlüğünü ele alan Bursa Sercan'la ataklar geliştirmeye başladı. 50'de önceden çalışıldığı çok belli bir ölü top organizasyonunda F.Bahçe defansı Turgay ve Ergiç'i ikinci direkte zam bekleyen memur gibi unutunca, Ergiç faturayı kesti: 1-1...
66'da "dar zamanların geniş golcüsü" Semih, bir kez daha golle burun buruna geldi.
Alex'in kornerinde Yobo kafayla topu, nöbetçi golcünün önüne indirdi. Semih vurmak yerine topla kaleye girmeye kalkınca, gümrükte Ivankov'a takıldı. F.Bahçe sağda Dia'yı mumla aradı. Gol umudunu Alex'inölü toplarına ve Stoch'un soldan getirdiği toplara bağlayan Kanarya'nın sağ kanadı kırık gibiydi. Gökhan da süratli Bursa defansını arkaya sarkıtmamak için hücumlara fazla çıkmayınca, tek kanatlı Kanarya irtifa kazanamadı. 72'de Stoch da oyundan alınınca F.Bahçe'nin umudu Alex ile uzaktan şutlara kaldı.
75'te Mehmet'inceza sahası içinde dönerek çıkardığı sert şut, üst direği yalayarak auta giderken, Bursalıların çektiği 'oh'un rüzgarı Çekirge'denhissedildi...
DİĞER ADAYLAR ELLERİNİ OVUŞTURDU
F.Bahçe'nin sol beki Caner sezonun en zor maçlarından birini oynadı. Zira karşısında rüzgar enerjisiyle çalışan Sercanvardı. Aykut Kocaman baktı ki sadece Caner'le olmayacak, Sercan'ın açtığı gediğe Santos'u da kum torbası gibi tıkamak istedi, ama nafile...
Sercan sağ kulvarı "çantalı manken" gibi kullanıyor, Caner ve Santos da fırtına sağ açığın ardından Kıvanç Tatlıtuğ bakışlarıyla "Vay, vay, vay" çekiyorlardı. Hele Sercan'ın 82 ve 90'da Volkan'ın ellerinde eriyen atakları vardı ki, ağır gösterimde bile flu görünüyordu.
Orta sahalar oyundan düşünce son 10 dakika tenis maçına döndü. Topu ayağına alanın rahatça rakip ceza alanına girdiği bu dakikalarda tabelanın değişmemesi Volkan'ın inadından kaynaklanıyordu.
Bursaspor bulunduğu yeri ne denli hak ettiğini bir kez daha gösterdi. Sercan biraz becerikli ya da Volkan azıcık yeteneksiz olsa, Bursaspor çok net bir skorla sahadan galip ayrılabilirdi.
F.Bahçe ise kalecisi Volkan'a her hafta biraz daha borç takıyor. Geçen hafta G.Saray bu hafta da Bursa karşısında hezimeti Volkan Demir-el önledi. Allah, Fener'i Volkan'ın formsuz olduğu ilk maçtan korusun!..
Her şeye rağmen, maç seyir zevki açısından tatmin ediciydi. Cüneyt Çakır ve yardımcıları dahil, herkes futbolu güzelleştirmek için elinden geleni yaptı. Pozisyonları not almaya kalemlerin mürekkebi yetmedi.
Cumhuriyet'in 87. yıldönümünde, her iki takım da birbirini Mudanya Mütarekesi'ne zorladı.
Ama ikisi de birbirine boyun eğmedi. Çimler üzerindeki Başkomutanlık Meydan Muharebesi'nin kaybedeni yok gibi görünse de şampiyonluğun diğer favorileri, bu sonucu ellerini ovuşturarak izledi.
