Ya Mesut olmasaydı

İki şeye üzülüyorum:
1) Play-off'a kaldık diye yine eleme grubunda çektiğimiz bütün gereksiz sıkıntıları bir anda unutacağız.
2) 2002'nin Milli Takımı'ndan 2012'ye uzanan çizgide, ne kadar çok şey kaybettiğimizi; futbol kalitemizin baştan aşağıya erozyona uğradığını da unutacağız.
Düşünün; tepeden tırnağa yenilenmiş bir Belçika, futbolda esamesi bile okunmayan Avusturya, Kazakistan ve Azerbaycan'la aynı gruptaydık ve play-off'a kalmak için ne kadar çok sıkıntı çektik.
Bunun hesabını-kitabını en baştan yapmak lazım.
Ama biliyorum, hem sokaktaki futbolsever hem de medya, yine "Ahmet yerine Mehmet oynasaydı" tartışmasına girecek ve play-off için hayaller kuracak.
Hatta belki, "Bak Selçuk İnan oyuna girdi, golümüz öyle geldi" diyenler de olacak. Bunu diyenler haksız da sayılmayacaklar.
Ama Türkiye'nin, takım oyunu adına "zerre futbol oynamadığını" artık bilmemiz lazım.
Şu Azerbaycan karşısında santrforumuz Burak Yılmaz'dan başka, 90 dakika boyunca hangi futbolcumuzun görevinin ne olduğunu anladık?
Hangi futbolcumuz oyunun kurucu adamlarındandı?

KİM NE YAPTI?
Hangi futbolcumuz oyunun iki yönünü kontrol etti?
Bunları net bir şekilde söyleyemeyiz, çünkü böyle bir olmadı. Sadece kalecimiz Sinan Bolat'ın ve Burak'ın ne yaptığını biliyoruz; o kadar.
Bazen düşünüyorum da, ya Burak iki yıldır muazzam bir form grafiği çizmiyor olsaydı ne yapardık?
Tabii bu arada dün gece Belçika karşısında Mesut Özil'in performansını da kendi hanemize yazmak gerek.
Almanlar, Belçika kalesine gittikleri her seferinde işi hafife alıyorlardı ki, Mesut Özil topu Belçika kalesinin tavanına astı.
O kadarla da kalmadı, Belçika'nın umutlarını kıran golün de asistini yaptı...
İşin gerçeği şu ki, Mesut'un golüne ve asistine
daha çok sevindik!