Şampiyonluğa inanmayanlar

Şampiyonluk yolunda umutlar fazlasıyla devam ederken, Volkan Demirel 'Devler Ligi müziğini çok özledim' derken, stadı, tribünleri gördüm yıkıldım. Düşündüm;
Fenerbahçe taraftarı ne şampiyonluğa hasret ne de Şampiyonlar Ligi'ni özlemiş.
Fenerbahçe taraftarı Bostancı sahilinde yürüyüşte, Moda'da bir cafede, İstinye'de balık havasını tercih etmiş!
Tribünleri dolduran mevcut taraftarlara üzüldüm. Fenerbahçe takımı da 'gelmeyen', kendilerini yalnız bırakan taraftarlarına sanki nazire yaparcasına oynamadı.
Gelen taraftarlara ayıp oldu biraz.
Hatta bir ara bir görüntü vardı ekranda;
Minik bir prenses babasının kucağında, sarı lacivert formasıyla uyumuş. Ninni gibi gelmiş Fenerbahçe'nin oynadığı futbol minik yavrumuza. O statta 50 bin kişi olmalıydı. O stat tamamen dolmalıydı.

Beşiktaş'a hazırlanmış
Bursaspor biraz daha cesur oynasaydı ilk 30 dakikada Fenerbahçe karşısında 0-2 yapmıştı. Hafta boyunca Fenerbahçe'nin sosyal medya hesaplarında hep şunu okuduk; Beşiktaş maçı hazırlıklarımız devam ediyor.
Doğruymuş gerçekten. Fenerbahçe, sahaya çıkmayacağını bildiği Beşiktaş'a hazırlanırken Bursaspor'u unutmuş!
İkinci 45'te Alper-Valbuena değişikliğiyle beraber sanırım tribünlerde de 'içsel, duygusal' bir değişim yaşandı.
Fenerbahçe'nin gerçek taraftarı geri döndü. Şenol Güneş bir süreliğine de olsa unutuldu! Hasan Ali ve Şener 1-1'den sonra yine sessiz kalan tribünlere haklı yere yalvardılar adeta.
Janssen'i almakta biraz gecikti Aykut Kocaman. Fenerbahçe için averaj hesapları da çok önemliydi çünkü. Fernandao'yu oyuna alması da bir o kadar doğru hamleydi. Demba Ba için çok çirkin ve haksız dedikodular çıkmıştı.
Sow kendi kalesine gol attı ve bir anda skor 1-1 oldu. Ben kesinlikle, bir 'çirkinlik' düşünmüyorum. Ya Demba kendi kalesine atsa neler olurdu? Fırat Aydınus son 10 dakikada dağıldı. Titi'ye, Kubilay'a, Mustafa Er'e gösterdiği kartlar büyük haksızlık oldu. Yazık!
Maç genel hattıyla, hakkıyla sahada oynayan' Fenerbahçe'nin hakkıydı.