Saymaya başla!

Beşiktaş kendi seyircisi önünde çok az rakip karşısında zorlandı.
Avrupa'nın devlerini bile Vodafone Park atmosferinde rahat geçen Kara Kartal, Gençlerbirliği karşısında yakaladığı pozisyonları iyi değerlendiremeyince sorun yaşadı.
Gerçi, nasıl bir amaçla verilmişse, ilk kez bir büyük takım maçında görev alan Mustafa Öğretmenoğlu Atiba'ya yapılan penaltıyı verse maç çok erken kopabilirdi ama süzemedi diyelim!
Tıpkı Medel'in yaptığını süzememesi gibi.
Kötü bir hakem, zaten iyi olsa bu yaşına kadar ciddi bir kariyer yapardı, yani çok uzatmaya gerek yok.
Tolgay ilk yarıda destan yazdı ama okuyacak kimse yoktu. Babel'in kale niyetine gönderdiği toplar adalara gitti, Lens ve Atiba da ondan aşağı değildiler.
Oysa önlerinde harika bir oyun oynayan, Gençlerbirliği savunmasına pres yaptığı gibi arkadan gelen arkadaşlarına kulvar açıp kolaylık sağlayan bir Negredo vardı! Negredo'yu tam olarak anlayamadıklarını söylemeliyim.

Şampiyonluğa yakın
İkinci yarıda da manzara çok değişmedi.
Beşiktaş tek kale oynarken Gençlerbirliği on kişiyle yaslandı ve öndeki hızlı oyuncularıyla kontratak kolladı.
Atiba ve Tolgay ön tarafa biraz daha destek vermeye başlayınca Beşiktaş'ın sıkıştırma şiddeti arttı çünkü dönün topları alıp ikinci, hatta üçüncü bindirmeleri de yapıyorlardı. Bu baskılı dönemde Tolgay yine harika bir ara pasıyla Talisca'yı gördü Sambacı da iyi bir vuruşla golü yaptı.
Gençlerbirliği'nin oyun tarzı kazanmaya değil kaybetmemeye yönelikti.
Zaman zaman iyi kontralar da yakaladılar ama onlarda da Beşiktaş savunması başarılıydı.
Evet artık Beşiktaş şampiyonluğa çok daha yakın! Bundan önceki iki sezonda olduğu gibi geri saymaya başladı Kara Kartal. Önümüzdeki hafta Başakşehir engelini de geçmesi halinde Beşiktaş üçüncü şampiyonluğa daha emin adımlarla koşmaya başlar.