Çocuklar mahalle sahasında beşerden maç yapıyor, kenarda tekin olmayan babaları yaşında adamlar destekten daha çok küfür kıyamet sahaya emir yağdırıyorlardı.
Maçı kazanırsan oynamaya devam ederdin, kenardaki adamlar da o maçlara aralarında bahis oynayanlardı. Çocuklardan biri çok yetenekliydi, çok koşardı, az koşsa akşam evinde o saha kenarındaki adamlardan biri olan babasından fırça yerdi.
O çocuk Güney Amerika'dan büyük topçu diye İspanya'ya geldi. Öyle böyle değil, 10 numaranın hasıydı. Koşmuyor dediler. Hoş koşmasına da gerek yoktu ya o futbol aklıyla. Güney Amerika'ya döndüğünde efsane futbolcu oldu. Onun adı Juan Roman Riquelme.
Bugünlerin Boca Juniors başkanı. Ne kadar koşacaksa çocukluğunda koşmuş adam işte.
Halil Dervişoğlu ve transferlerindeki özne babasının böyle bir hikâyesi olduğunu sanmıyorum ama G.Saray'a 3. kez gelen oyuncunun yarın takımla ilişiği kesilse, Florya'ya duvarına o uykulu ve bezgin suratının fotoğrafını asıp, "Oyuna olan nefreti, formaya olan saygısızlığı yüzünden gönderilmiştir" yazılsa altyapıdakiler için ibretlik olur.
Akan oyundan gol bulmak için 95 dakika bekleyen Galatasaray'ın, biri iptal edilen üç topu filelerinde görmesinin penaltıyı kim atacak tartışmasında saha ortasında 3 futbolcunun taş-kağıt-makas oynamasıyla bir alakası olmalı.
Rakip kim olursa olsun önce saygı… Yeni transfer Vinicius, güçlü fiziğiyle çözülmeyen maçların sonlarında ceza sahası kalabalığına atılabilir. Fazlası değil ama...
Sol beki transfer edip bu maçta takıma ısındırmak gerekliydi, yapamadılar.
En azından kumaşları sağlam Akman kardeşleri konfor alanlarından çıkartıp kiralık göndersinler…
