Zemin bozdu

Oynanacak mı, oynanmayacak mı? Oynanmalı mı, oynanmamalı mı? Temizlenir mi, temizlenmez mi? Sorular vardı maçtan önce. Cevabını o an itibariyle kimsenin bilmediği sorular. Belli ki doğru planlanamamıştı bu hafta sonu için fikstür. Her iki takım oyuncuları da bu soruların rehaveti ve konsantrasyon dağınıklığıyla gayretsiz ve donuktular. Rize ev sahibi olmanın avantajını saha dışı argümanlarla, sadece işine gelen yerleri küreyen traktör gibi mesela, lehine çevirmeye çalışıyordu. Fakat Trabzonspor kendi traktörünü, buldozerini mi demeliyim, yanında getirmişti: Siopis... Oyunun kısırlığı, "Ben bireysel hataların skoru belirleyeceği bir maçım" diye anons geçiyordu adeta. Trabzonspor, zamanla ince ince yağmaya dönen kar taneleri arasından iki inceci oyuncunun dokunuşlarıyla skoru lehine çevirirken kimse aslında tam olarak ne olduğunu anlamamıştı. Djaniny'den ve Abdülkadir'den başka... Trabzonspor'un golünden sonra baskılarını artıran Rizespor, penaltıyı Pohjanpalo'yla gole çevirdikten sonra öz güven buldu. Temposunu artırıp Trabzonspor kalesine daha sık gelmeye başlayan Rize, ikinci kez penaltı kazandı. Pohjanpalo, topu aynı yerden ağlara gönderdi. Üst üste gelen iki golden sonra Trabzonspor değişikliklerle maçı dengelemeye çalıştı, golü de Djaniny ile bulup eşitliği sağladı. Zeminin Trabzonspor'un alışıldık oyununu oynamasına müsaade etmediği gibi Rize, sezon başından beri Trabzon'un kanayan yarası olan sol kanadı tabiri caizse çökertti. Uzatmalarda Erce pozisyonu sezmekte geç kalınca hakem üçüncü kez penaltı noktasını gösterdi. Pohpanjalo, topu aynı yerden bir kez daha ağlara gönderirken Trabzonspor ligdeki ikinci mağlubiyetini alıyordu. Trabzonspor adına kaybedilen üç puanın yanı sıra, "Acabalar" barındıran oyuncuların çokluğu bir kez daha göründü.