Burak'ın gecesi

Hedef takım olmanın zorluğu işte. Karşına çıkan kendini test ediyor. Sezonun ilk maçından beri, böyle bir Beşiktaş izlememiştim. Takım gibi oynamanın örneklerini sundular. Sadece öne giderken birlikte koşan ayaklar kaleyi kollama işinde, fazlasını verdiler. Önceki maçlar çevgire dönen savunma kademeli kalıyordu. Hücumcuların tam görev yaptığı ortamda her alanda fazla görünüyordu Beşiktaş. Hakikatten öyle miydi? Beşiktaş iyi mi savunuyor, yoksa Trabzonspor hücum mu edemiyordu? Söylemin ikincisi daha doğru galiba. Hücum hareketi ayarsız Trabzonspor'un. Özellikle Umut ve Burak'ın verimsiz hetkiliyor takımı. Yeni yıldız Brozek de sol bekten kırma galiba. Sol açık vasıflarının dörtte biriyle koşturuyor. İş görmeyen üç hücumcu ile oynamak kolay değil elbet. Ortada Colman ve Selçuk'un yüksek perdeden futbolu Serkan hariç, Glowacki-Giray, Cale'li savunmanın cansiperane gayreti karşılığını görmüyordu.

Futbolun adaleti devrede
Jaja'nın da sıkıştığı alandan çıkamayışı hareketi kör kılıyordu. Diyeceğim o ki beşi oynuyor, beşi yük oluyordu. Onur'un hatasız futbolu denge oluşturuyordu. Serkan'ın atılması işi daha da zorlaştırdı. Sayısal eksiklik taktik değişikliği getirdi. 4-2- 3-1'den 1-8-1'e döndü Trabzonspor. Tüm oyun yapısı değişti bir anda. Atağı organize ederek, oynama niyetinden direkt hücum eden Trabzonspor çıktı sahneye. O bölümün yıldızı Burak'tı. Üç boş koşu yaptı arkaya, birinde rakip stopere attırdı, birinde hakeme takıldı. Genelde taktiğe, tekniğe dayandırırım sonucu. Hakem yazmayı sevmem fakat bu karar hakikaten ayıp oldu. Burak'ın arkaya kaçtığı anda kırmızı kart penaltı olacak yerde, devam dedi. Böyle kararlar neticeyi belirleyecekse, yazık doğrusu. Neyse ki futbolun adaleti girdi devreye. Hak edene karşılığını verdi.