Ofansif yönü

Derbide iki takımın şu anda öne çıkan özelliği, fizik kalitesinin oyun tempolarının ve enerjilerinin yüksek oluşuydu. Bu da saha içinde agresif oyun yapısını ve pres anlayışının yüksek olacağının göstergesiydi. Siyah-beyazlılar, Fenerbahçe'nin ön alan baskısında doğru bir şekilde Weghorst'a uzun toplarla çıktılar. Ama orta sahanın dönen toplardaki desteği ve savunma arkasına Muleka ile Redmond'un koşusu olmayınca bu oyun planı da teoriden pratiğe geçemedi. Tayyip Talha ilk çıktığı derbide sahanın tartışmasız en iyisiydi. Fenerbahçe savunmasının ofsayt taktiği uygulaması ve bununla ilgili de Beşiktaş'ın stratejisinin doğru olmaması, çok ofsayda düşmesine sebep oldu. Daha çok çevre kontrolü yapmadan savunma arkasına bu koşuları yapmak yerine aksine savunmanın önünden başlayıp ofsayt anlayışını ve simetri olarak yerleşen savunmanın dengesini bozmak gerekirdi. Fenerbahçe her zamanki gibi ön alan baskısıyla maça başladı ama top ayağındayken hücumda Valencia'nın başarılı performansına İrfan ve Pedro ayak uyduramayınca üretkenlikte sıkıntı yaşadı. Rakip alana da yerleşemedi. Bu maç için orta dörtlüde Henrique ile başlamak, ileride de benzen anlayışta olan Pedro ve İrfan'ı aynı anda kullanmak, hücum performansını kötü yönde etkiledi. Jorge Jesus'un oyuncu hamleleri tutmadığı gibi sarı-lacivertliler oyun olarak da geriye gitti. Maçın geneline bakıldığında her iki takımda oyunun ofansif yönünde top ayağındayken hücum etmekte ciddi sıkıntı yaşadılar. Bu hücum kurgusu iki takımda da eksikti. Ta ki Valerien İsmail'in yaptığı doğru oyuncu değişiklikleri siyah-beyazlıların oyun kalitesini artırdı ve momentumu yakaladığı anlarda iki tane net gol fırsatından yararlanamadılar.