İtalya ve Mancini

İtalya Milli Takımı'nın genlerinde uluslararası arenada başarı vardır. Brezilya'dan sonra 4 Dünya Kupası kazanmaları bunu net olarak gösteriyor. Avrupa Şampiyonası'nda 3 final oynayıp 1968 yılında eski Yugoslavya'yı mağlup ederek kupayı almıştı. 2000'de Fransa'ya, 2012'de de İspanya'ya final kaybettiler. Bu başarıları elde ederken turnuva oyunları sergilemişlerdi. Yani daha kontrollü ve dengeli. EURO 2020'de oynadıkları 7 maçta da sanki böyle kısa metrajlı, fast-food turnuva oyunları yerine lig maratonundaki oyunu tercih ettiler. İlk maçtan finale kadar çok başarılı ve övgüyü hak eden, aynı zamanda içinde de riskleri barındıran bir oyun felsefesi tercih ettiler. Sezonu 40-50 maç bandında oynayan futbolcu grubu ile karşı pres, ön alan baskısı ve bölgesel baskıları mükemmel yaptılar. Oyun pratiği, kalitesiyle beraber fiziksel olarak da takım halinde bunu uyguladılar. Dakika ve skor ne olursa olsun taviz vermeden bu agresif presle rakiplerini hataya zorlayarak oyunu domine eden, çok başarılı performanslar sergilediler. Bonucci ve Chiellini'nin orta sahaya gelip takım boy ve mesafesini kısaltması İtalya'nın orta saha ve hücum hattındaki isimlerinin fiziksel olarak fazla yıpranmamasını sağladı. Buradaki en büyük risk tabii açık alanda rakiplerin hızlı hücumları ve kontrataklarıydı. Ama pozisyon vermediler, bu da önemliydi. Sahayı genişlettiler, topa sahip olduğunda sete yerleşmek, bununla birlikte topa yön verirken rakibi de yön vererek hücum tuzaklarını çok iyi kurdular.

H H H
Oynayan ya da oynamayan futbolcuların takımdaşlığı ile tutkusu, agresif oyunu, kazanma odaklı yaklaşımları mükemmeldi. Mancini özellikle sürü halinde savunma ve hücum yapan bu oyun farkını oluşturan yapıyı oluştururken kurduğu kombinasyonlar, top ayağındaki üçkenler ve eşkenar dörtgenler tam derslikti. 27.8 yaş ortalaması ile 26 kişilik kadronun da 22'sinin Seria A'da oynadığı, 3 yılda oyuncu havuzunda 60 futbolcunun denendiği, 34 maçtır mağlup olmayan İtalya yalnız skor ve sonuç almadı; oyun ve süreci futbol adına eksiksiz olarak yerine getirdi. Bu performansın uzun süre hafızalardan çıkacağını düşünmüyorum. Mancini, turnuvanın başında her rakibi iyi analiz etti. Son 10 milli maçı baz alarak, aynı zamanda da kulüplerindeki son karşılaşmaların da video görüntülerini birleştirip futbolcularına hazır hale getirdi.

H H H
Futbolda sen neye hazırsan o da saha hazır. Başarı için hazırlık yapmıyorsan başarısızlık için hazırlık yapıyorsundur. İtalya'nın hazırlığı, oynadığı maçlar mental, taktiksel, fiziksel açıdan kamp süreci, idman çeşitliliği A'dan Z'ye analiz edilmeli. Özellikle bizim Milli Takımımızın bu durumdan önemli dersler çıkarması gerekir. Ortaya çıkan bu başarılı eserin baş mimarı Mancini'ydi. Şampiyonluk için tebriği tabii ki hak etti ama esas hak ettiği Vialli gibi İtalya'nın efsane oyuncularından birine kansere yakalandıktan sonra sahip çıkmasıydı. Vialli'yi teknik ekibin içine dahil etmesi şampiyonluktan daha önemli ve değerliydi. İnsanlık açısından da büyük incelikti.