Asıl yarış kupada

Süper stoper olarak transfer edilen Lucas Neill defansif orta saha olarak oynatıldığı zaman, defansif orta saha olarak alınıp 4,5 milyon euro ödenen Lorik Cana stoper olduğu zaman bunun hesabı sorulmazsa, Temmuz 2010'da beş yerli oyuncu alınıp hepsi yok pahasına sağa sola dağıtılırsa hiçbir şey sürpriz olmaz.
Hep defansta kalınırsa, Galatasaray camiası bir adım atmak için fokur fokur kaynarsa, isterseniz 5-0 galip gelin tatmin yine de zordur.
Son 10 senenin en başarısız Galatasaray takımı ilk yarıyı 3-0 bitirirken bile heyecan sönüktü.
Nerede mi sönüktü? TT Arena Stadı Ali Sami Yen Kompleksi, Aslantepe'de… Culio ve Lucas Neill'in ortalama kapasitelerinin sergilendiği ilk 45 dakika 3-0 bitince 52 bin kişilik yeni stadyumu doldurmaya çalışan taraftar alışmadığı bu skorla şevke gelirken, içinden "bu da iyidir" dedi aslında.
Bu kapasitede stad yaptırdığınız zaman arkanızda sportif rüzgar yoksa her maçınızı 1/3 kapasiteyle oynarsanız.

Çakır hep eyyam yaptı
Hagi, klasik "yenilme, yenersen iyi olur" mantığı ile maça çıktı. Karşısında beklemediği bir Es-Es buldu. Hakem Cüneyt Çakır "aman bir problem yaşamayayım" prensibiyle hareketle 3-0'da rahatladı. O ana kadarki çoğu düdüğü eyyamdı.
2006 senesindeki 4-0'lık Fenerbahçe maçını unutmuştu… Ben unutmadım ama beyhudeydi.
Barışmak iyidir Cüneyt Çakır, ama inandırıcı olacak… Galatasaray uzun zamandır ilk kez farklı bir galibiyet aldı, havlu attığı lig yarışına devam eder gibi göründü. Ama asıl yarış kupada.
GSM bağlantılarıyla vaktini harcayan yönetim kurulu kaplanları daha önemli işler ile uğraşsalar mart sendromundan da kurtulacaklar.
Tehdit başrolündeki perde arkasındaki kardeş zor zamanlarda ortaya çıksa iyi olacak.