Hayal kırıklığı

Yeni isimler, yeni heyecanlar, yeni umutlar.
Böyle geldi, böyle gider. Bu kez dilerim gelişleri muhteşem olduğu gibi, gidişleri de muhteşem olur. Almeida ve Simao ikilisi, Beşiktaş pasaportunu ve vizesini alıp, görev bölgelerinde de yerlerini aldılar. Fernandes ise vize sorunu olduğu için beklemede kaldı.
Gözlerimiz normal olarak bu yeni transferlere bakıyor. Geçmişteki kariyerlerine değil, bugünkü durumlarını merak ediyoruz.
Şu bir gerçek ki müthiş bir uyum sorunu yaşıyorlar.
Schuster'in sistemini benimsemeleri zaman alacak gibi görünüyor. Guti maçın yıldızıydı. Oynadığı futbolla, takımı organize etmesiyle, futbolcu duruşuyla bu takımın saha içindeki patronu. Manisaspor'un eksik oyuncusu var.
Yine de Hikmet Karaman, genç bir kadroyla takımını iyi motive etti.
Güçlü bir takım sahaya sürdü, yardımlaşma üst seviyedeydi. Öne geçtiler, geriye düştüler, yine de oyunu bırakmadılar.
Üstelik son saniyede Makukula ve İsaac hamlelerini de yaptı tecrübeli teknik adam.

Defans, 'Eyvah Eyvah 2'
İlk yarıdaki Beşiktaş ile şu andaki Beşiktaş arasında fark yok. Sadece isimler farklı. Bu takım hala temposuz, sistemsiz ve fizik gücü hiç olmayan bir takım görüntüsünde. Nobre'ye bakıyorum, takımın en iyilerinden bir tanesiydi. Quaresmadiyorsun, yanına Portekizli arkadaşları geldi, daha etkili olmasını bekliyorsun ama daha da kopuk.
Defans ise tam anlamıyla 'Eyvah Eyvah 2' filmi gibi... Fakat bunu o bölgede oynayan futbolcular için söylemiyorum. Benim anlayışımdaki defans forvetteki Almeida'dan başlar.
Sen orada baskı yapmıyorsun, orta sahada kıstıramıyorsun, sonra da iki gol yiyiyorsun.
Bu gollerde, İbrahim, Sivok, İsmail ve Hilbert mi suçlu? Kaleci mi suçlu? Futbolun içinde bunlar da var ama 10 maçtan birinde olur.
Netice olarak bu maç kazanılmasına kazanıldı da sorunların devam ettiğini unutmamak gerekir.