Düşüş sürüyor

İlk yarının büyük bölümünde dönen topları alamadı, üst üste 2 pas yapamadı, kanatlarını kullanamadı, rakip kalede tehlike yaratamadı ve genelde çaresiz kaldı Fenerbahçe. Büyükşehir'le değil de Barcelona'yla oynuyordu sanki. 'Kötü' değil mi? Ama keşke bunlarla sınırlı olsa zaaf ve kötüler. Bir takım için en önemli faktör olan hırs, arzu, oyun ve taktik disiplinin zerresini göremedik sarı-lacivertlilerde. Alex, Emre, Gökhan ve Güiza hariç, mahalle arasında oynayan çocuklar gibi geri kalanlar. Topu alan gitti, ayağındaki topu kaptıran yeniden kazanmaya çalışmadı, sorumluluk almadı çok kişi. Selçuk ve Deniz'in yanında pas bekleyen arkadaşları varken, rakibin kalabalık olduğu yere yönelip topu defalarca kaptırmaları ise takımdaki ruh halini ve çok yönlü düşüşü anlatıyordu adeta. Deivid ve Semih dururken Deniz'den "sağ açık" yaratmaya çalışan Daum'undur sorumluluk. Çünkü bir teknik adam, kadro kalitesini ancak bu kadar değersiz hale getirebilir. "Kadronun yarısı sakat ama" demeyin sakın. Eğer sakatlıklar, disiplinsizlik ve isteksizlik bu düzeylere gelmişse, bütün bunların asıl sorumlusu da teknik heyettir. Kaldı ki İstanbul BŞB'deki sakat futbolcu sayısı Fenerbahçe'ninkini ikiye katlıyordu.

Tek suçlu hakem değil
Aslında Deniz ve Selçuk değişikliğiyle birlikte oyunu dengeledi ikinci yarıda Fenerbahçe. İlk yarıdaki o gamsız, dağınık görüntüsünden nispeten uzaklaşınca da beraberlik golünü bulmakta gecikmedi. Ama bu kez de Fırat Aydınus sahneye çıktı. Güiza'ya yapılana "Son adam" kuralından hareketle kırmızı kartını çıkarmadı. Devamında galibiyeti kovalayan Fenerbahçe'nin 'umut vadeden' bir akınını kesti, sonra ağır bir kararla Alex'i oyundan attı, en son da Büyükşehir Belediye'nin bariz ofsayt golünü geçerli sayarak maçın kaderini tayin eden faktörlerden biri oldu. Koca Fenerbahçe'nin haftalardır gelip gelememesinin, her maçta gol yemesinin asıl nedeni olarak hakemleri gösterirsek, idari ve teknik yönden sorumluluğu bulunanları atlarız ki camiaya ve takıma dolaylı kötülük yapmış oluruz.