Asil aday

Az akıllılar sanmıştı ki, Trabzon'un serisini bir bozarsak bir daha toparlanamaz.
Eskişehir beraberliği, ardından transfer haberleri falan...
Oysa Trabzonsporlular, Sezer transferini zaten adları gibi biliyorlar, hâlâ imza atmayan Selçuk ve Egemen'in iş ahlaklarına ise büyük saygı duyuyorlar, kalan maçları da büyük bir coşku ile kazanarak hedefe ulaşmaya gayret ediyorlardı. Tribünler maç başlamadan bayram yerine dönmüştü bile.
İlk düdük çalar çalmaz gördük ki, çok konsantre bir bordo-mavili ekip var sahada.
Ne yaptığını bilen ve baskı da kurabilen. Colman'ın müthiş gayreti, Selçuk'un soğukkanlı idaresi, Egemen'in sola büyük katkısı, Burak'ın savunma arkasına can alıcı sarkışları ve Jaja'nın kariyerindeki belki de en iyi performans.
Aslında çok erken gelmişti gol, Burak bir adım daha geride kalıp yan hakeme kolaylık sağlayabilseydi.

Rakibi normalleşirse
Aynı Burak ikinci denemede hem aynı yan hakeme penaltıyı verdirdi hem de rakibini eksik bıraktı. 1 Mayıs adına olsa gerek, ne zaman sonra, bir sol kanat ortasına Polonyalı'nın şık golü de kopardı maçı.
Skoru garantileyen Trabzon için ikinci yarı "ekonomi dersi" niteliğindeydi.
Sakatlık, kart gibi sıkıntılar yaşamamak için topu koşturup, garanti pas yaparak ikili mücadele sayısını asgaride tutmaktı hedef.
Önce birkaç hata yapıp rakibe pozisyonlar bıraktılarsa da sonradan kıvamı tutturdular.
Kalan dakikalarda gol atmanın değil, bir an önce son 270 dakikaya hazırlanmanın peşindeydiler.
İlk yarının yıldızı Jaja'yı bile kenara alarak niyetini belli etti Şenol hoca.
Rakibinin ligin ikinci yarısındaki "olağandışı" seyrinin son 3 haftada biraz normalleşmesi bir olasılıksa, bu maçtan şampiyonluğun asil adayı olarak çıktı Trabzonspor...