Yeryüzü sofrası

Manisaspor Teknik Direktörü Hikmet Karaman şu soruyu iki kez düşünerek yanıtlamak zorunda: 'Geriye yaslanmış takımlara karşı kurduğum taktik anlayış her rakibe aynı şablonla uygulanabilir mi?' Geriye yaslandığında 4-4-2'ye ileri çıkışlarında mutlaka 3-4-3 oynayan bir Bursaspor karşısında mesela? Ve rakip takımın ileri çıktığı durumlarda hep geride boşluk bırakacağına ilişkin inanç ya da düşünüş her zaman doğru mudur?
Deneyimli teknik adam bunun tutmayacağını Bursaspor karşısında sanırım görmüştür.
Geride dikkatli ve boşluksuz, orta sahasında az top kaybıyla oynadı yeşil-beyazlı geçen sezonun şampiyonu ve moral bozucu süreci bu galibiyetle atlatmasını bildi. Ömer defansta, Ergiç -oyundan alınana kadar orta sahada- ve elbette ki Turgay takımlarının nirengi noktalarıydılar. İsaac'in Manisapor adına Bursaspor defansı arasındaki yalnızlığını da bu üçlünün ekmeğine yağ sürmek olarak değerlendirebiliriz aslında.

Sağlam'ın futbol anlayışı...
Murat, Semavi ve Mehmet'in etkisizliği Manisaspor'un bu maçtaki en büyük talihsizliğiyse onları önce Semavi'nin ardından Mehmet Güven'in oyundan alınmasına zorlayacak kurguyu en diri halleriyle sahaya yansıttıkları için Ozan ve Batalla'ya da ayrı bir paragraf açmak gerekiyor. İsaac'in ceza sahası içine taşıdığı topa müdahaledeki zamanlaması ve diriliği Bursaspor kaptanı için bir olumlu hareketse aynı zamanda bu Ertuğrul Sağlam'ın futbol anlayışı adına bir artı değerdir de.
Bir maçı sadece sonuç alınacak bir müsabaka olmasının ötesine götüren şey sahaya yansıttıklarınızdaki iç tutarlılıktır. Yalpalayıp morali bozulsa da Bursasporlu futbolcuların ve tabii ki en başta Ertuğrul Sağlam'ın yeryüzü sofrasındaki yerleri Anadolu toprağının verimi olacaktır her zaman.