05 Aralık 2012 | Çarşamba

Aykut Kocaman 4-4-2'ye dönse...

Doğru, Avrupa'da şampiyon olan takımların çoğu 4-2-3-1 oynuyor.
Doğru, dünyadaki takımların çoğunluğu 4-2-3-1'i uyguluyor.
Ama illa ki Fenerbahçe de bunu uygulamak zorunda mı?
Alex'in gitmesini, sadece "yerine başka adam koyarım'' diye mi istedi Kocaman?
Değil bence...
Sistemi de değiştirmek istiyor aslında.
Birden olacak şey değil, onu anlıyorum.
Ama üstünde çok durup, en büyük hayranlık duyduğu Dortmund'dan aldığı 120 km. civarı koşmak fikri var ya.
Maç içinde en az 600-700 sprint atan takım ideali var ya...

Arzulu bir takım var
Tüm bu istediklerine... "Bir oyuncunun topla maksimum 2 saniye oynamasını sağlaması gerektiği" fikrimi de eklerse...
Bu takımın ideal formasyonu 4-4-2 olur.
Elinde artık ısıran, koşan, arzulu, birbirini seven bir takım da var.
Ama öne gitmede sıkıntılılar.
Bienvenu gider, yerine santrfor gibi bir santrfor alınır.
Avrupa'dan bulamazsan Webo da olur, az para, Türk statüsüne Nobre de.
4'lü defansın belli zaten.
Orta 4'lü sağına Kuyt, soluna Caner veya Stoch. (Stoch satılırsa başka bir adam, ki ben Myrallas'ı hocaya da önermiştim ama kaçtı)

Önde basmak şart
Göbekteki 2'li, Meireles-Cristian ve hatta Meireles-Sezer. Önde de Sow ve diğer santrfor.
Bu takım önde baskı yapar, rakibi çıkartmaz, orta alanda dirençli olur.
Kanatlar aynı düzlemde 2 adam ile savunulacağından kolay kanat atağı da yemez.
Cristian da, Meireles de, Sezer de öne pas atabilir, hepsi de hücum ribaunduna girer, dönen topları rakip için kabusa çevirir. Naçizane görüşümdür.
Denenmesi en azından zarar getirmez.
Yazmak istedim.

* * *

Sevgili Sezer... Egonun yeteneğinin önüne geçmesine izin verme

Twitter'ı sıkça kullanırım.
Oradan takip edenler bilirler.
Sene başında Sezer'in Özer ile birlikte satılacağı dedikoduları varken bile yazmıştım. ''Emre'nin yerini doldurabilecek adam Sezer'dir " diye.
Zaman haklı çıkarıyor beni.
Sezer giderek futbolu ile parlıyor.
Ama tavırları rahatsız ediyor beni.
Hakemle çok konuşuyor.
Rakibe faul yapıyor, elini uzatacağına umarsızca yanından geçiyor.
Ve vücut dili.
Hafif bir külhanbeyi havası.
Sevgili Sezer, çok üzüntülü günler geçirdin, çok yıprandın biliyorum.
Ama!
Seni o günlerin etkisinden kurtaracak tek şey, klasınla oynayacağın futboldur.
Omuzlarını geriye atarak yapacağın yürüyüş ve ona uygun ruh halin değil.
Toparlayacağına inanıyorum.
Unutma...
Sana yalnız ailenin değil, F.Bahçe'nin de, Milli Takım'ın da ihtiyacı var.