HIDIRELLEZ'DE ATEŞİN ÜSTÜNDEN ATLAMAK | Orta Asya ve Türk kültürlerinde önemli bir yer tutan, Mayıs ayının 5. veya 6. günü kutlanan bir bahar bayramıolan Hıdırellez'in adı, Hızır ile İlyas peygamberlerin isimlerinin birleştirilmesinden oluşur. Hızır, İslam kültüründe ölümsüzlük ve iyilik sembolü olarak kabul edilirken, İlyas peygamber de Yahudi, Hristiyan ve İslam kültüründe yer alan bir peygamberdir. Çeşitli ritüeller ve dileklerle kutlanan bu kültürel bayramla ilgili arama motorlarında 'Hıdırellez'de ateş üstünden atlanırken ne denir?' sorusunun cevabını ve Hıdırellez kutlamalarında söylenecek sözler, edilecek dualar' konuları araştırılıyor. İşte merak edilenler...
HIDIRELLEZ'DE ATEŞ ÜSTÜNDEN ATLANIRKEN NE DENİR?
Hıdırellez'de ateşin üstünden atlama ritüeli, baharın gelişini kutlamak için yapılan geleneksel bir uygulamadır. Bu ritüel sırasında bazı sözler söylenebilir. Bunlar genellikle bölgesel farklılıklar gösterir. Örneğin, Türkiye'de "Ya Hızır!" veya "Ya İlyas!" gibi sözler kullanılırken, Orta Asya'da "Eli atlı, deve tellalı, Hızır yetiş, İlyas yetiş!" gibi sözler kullanılabilir.
Bu sözler, Hızır ve İlyas peygamberlere seslenerek onların yardımını dilemek için kullanılır. Ayrıca, bu sözlerin söylenmesi sırasında ateşin üstünden atlayan kişi, baharın gelişine dair umutlarını dile getirir ve yenilenmeye, şifa ve berekete inandığını ifade eder.
HIDIRELLEZ KUTLAMALARINDA EDİLECEK DUALAR
Bin bir adım bir adım /Allah bir adım adım / Kerim kerem Allah /Başımda bir duman var yardım eyle ya Allah / La ilaha illallah muhammeden resullullah yetiş imdadıma hızır ile Allah birsin sen kulla mişersin biz gibi kulların yardımcısı sensin hızır deryada erdim murada amin.
Hıdırellez günü "Allahümme Rabbühü Ya Halkalhalas Muhammedin Resulullah Yetiş imdadıma Ya HIZIR YA İLYAS" duası okunur ve senenin bereketli geçmesi dilenir.
Bu duayı her kim okuyorsa..
Yüzüne, gözüne, yanaklarının ucuna can gelsin. Hücreleri, midesi, içinde düşünceler dönüp duran beyni sağlıkla dolsun. Güneş kirpiklerine dokunsun, göz bebeklerinden kalbine ulaşsın. İçi ışıl ışıl parlasın. Hayattan korkmasın. Kendini akışa hop diye bırakmayı bilsin. Neşe onu kucaklasın, başından aşağı kova kova şans dökülsün. Sevdikleri hep yanında olsun.
Kafası karıştığında, şüphe tohumları zihin kıvrımlarında oynaşmaya başladığında.. gözlerini Toprak Ana'ya çevirsin. Yağmuru izlesin, rüzgara sarılsın. Her şeyin geçeceğini bilsin. Hırsla, kibirle koşup durmak yerine hayata teslim olmanın gücünü hissetsin. Gökyüzü kadar engin, kar tanesi kadar eşsiz olduğunu hatırlasın.
Duygularından korkmasın. Küçük bir çocuğun cesaretiyle dinlesin karnının sesini. İçine sinmeyen hiçbir şeye 'evet' demesin. Kendini köşeye sıkıştırıp keşke'lerle, ama'larla, oysa'larla ruhunu çürütmesin. Kalabalığın sesiyle arasına mesafe koysun. İhtiyacı olmayan sözlerin kalbine girmesine izin vermesin. Meyvenin yere düşmesini beklemesin. İstiyor mu? Koparsın dalından. İştahla yesin, afiyet bal olsun.
Geceleri uykuya dalmadan önce sahip olduklarını hatırlasın. Hiçbir şeyi yok mu? Pencereden baksın. Yıldızlar hepimizin, unutmasın. 'Olması gerekenler'le var olan arasında sıkışırsa, aynaya baksın. Doğa Ana'ya, Gök Baba'ya, Dünya'ya.. aynada ona bakan gözlerin uğuruna güvensin. İnansın, tüm kalbiyle inansın: Güneşin daha parlak doğacağına, bulutların dağılacağına, yağmurun dineceğine inansın. Güzel günlerin geleceğine..
Kendine sahip çıksın. Bu bedende, bu kirpiklerin arasından bu dünyaya bakarken.. Küçük bir çocuğun resim yapışındaki heyecanla.. usta bir şairin kalem tutuşundaki özgüvenle çizsin sınırlarını. Kendi olmaktan korkmasın. Bu mavi dünyaya yıldız tozu gibi serpilmiş milyarlarca insandan biri olduğunu da.. bir su damlasına eşsiz bir okyanus sığdırdığını da unutmasın. Evini aradığı anlarda kalbine baksın. Kendini yalnız hissettiğinde her kalabalıkta yeri olduğunu hatırlasın. Bu dünyada kocaman bi' yeri olduğunu, hayal edebildiği her şeyin gerçek olabileceğini bilsin. Yüzünü güneşe dönsün. Dönsün ki tüm gölgeler arkasında kalsın...
