İşi bilenin farkı

Üç İstanbul Beyi ile oynanan son üç maç aynı noktaya çıktı: Yazık olmuş Trabzonspor'a.
Çok rahatlıkla şampiyon olabilirdi bordo-mavililer. Sadece iş bilen birinin dümene geçmesi yetiyormuş. Her maçı kazanacak kadar gücü varmış takımın. Hele hele bir usta golcü alınsaymış... Yazık...
İstemek önemli Türkiye futbolunda... Onları cezbeden bir şey olacak. Sene başında attıkları imzanın anlamı yok. Hesaba yatan milyon dolarları saymıyorlar. Onları gerecek her şeyi ile mücadelenin içine sokacak bir sebep olmalı.
Şu sıcakta bile ligin liderini çok pasif hale getirecek kadar fark ettiler. Farkın tabelaya yansımadığı doğrudur. Umut oynuyor gol sahasında.
Tabelanın değişmesi ne mümkün?

Mide krampı geçirterek
Top taşıyan Alanzinho uygun anlar pas verir mi? Ona göre uygun an ne zamandır, kim bilir?
Şu ortamda kolay değişir mi tabela? O iş için ustalık gerek. Havadan gelen topu göğsünde sektireceksin. İki savunma arasında daha yere düşmeden birleşik hamleyi ekleyip yan ağlara tokatlayacaksın. O işler için adın Alex olacak...
Çok zaman oldu böyle şeyler izlemeyeli. Şota vardı yapabilen. Adına destan yazılan Tekke.
Anılarda kaldı bordo-mavililer için...
Keçi boynuzu gibi bir şey bizimkisi. Öyle hemen alamazsın tadını. Dört beş kere saç baş yolduracak, mide krampları geçirtecek ondan sonra. Öyle bir anda geldi Umut'un kafa golü.
Engin'in golünü de aynı şekilde tarif edebiliriz.
Çizgiyi geçirene kadar tüm iç organlar ağızlara gelmişti. Colman'ın golü anılarda kalan ustalıktan bir örnekti...
Ligin liderini sorarsanız; hiç kendilerini yormadılar.
Bir tek güneş kremleri eksikti. On dakikada bir futbolcu olduklarını hatırladılar. 27 senedir unuttukları kupa hiç akıllarına gelmedi.