Yüz ifadesi

Maçın sonuna denk gelen galibiyet golleri çıldırtan sevinçlere sebep olur, tıpkı Sadi hoca'nın uzun koşusunda olduğu gibi..
Sadece son dakika golü olmasıyla değil; anlam olarak da çok çok büyük bir gol ile Trabzonspor üç puana ulaştı.
Bir sezonda yaşanabilecek ne kadar olumsuz durum varsa yaşayan bir takım için bu tip kritik puanlar çok önemli.
Attığı bu anlamlı gole bile doyasıya sevinemeyecek derecede psikolojisi bozuk bir Mehmet Ekici ve onun yüz ifadesi...
Sanırım Trabzonspor'un her şeyini özetler gibiydi...

***

Yaklaşan kongre, ödenmeyen paralar, kaçar gibi giden oyuncular sonrası kalan "tortu" oyuncular yaşadıkları stresi izleyenlere çok belli ettiler.
Adeta tükenmişlik sendromlu halleri bariz hissedildi... Kaybetmenin kabus gibi üzerlerine çöktüğü şu dönemde risk almaktan korkan, korktukça da hata yapan oyuncular grubu sahadaydı.
Ancak giydikleri formanın öyle ya da böyle hakkını verdikleri içinde alkışı hak ettiler...
Oyunun genelinde iyiler, kötüler diye ayırt edilebilecek oyuncular elbette vardı.
Lakin başta Mehmet Ekici olmak üzere; Cardozo ve Erkan'ın oyuna Trabzonspor adına hareket getirdiğini kabul etmek gerekir.

***

Sadi Tekelioğlu hoca ilk onbir tercihiyle, oyuncularının psikolojik durumunu da hesaba katıp; oyunu önce tutmayı, sonrasında da müdahalelerle kazanmayı hedeflemiş olabilir.
Hedefine Mehmet Ekici ile ulaştı.
Son 11 ilkinden etkiliydi, Marin de sahada kalmak kaydıyla.
Kalıcı olmayacak Sadi hoca bunu kendisi de biliyor.
Ancak benim başkan adaylarına önerim şudur: En azından devre arasına kadar hocayla devam edin. Düşünmek, doğru karar vermek için zamanınız olsun.
Hocaya da o mesajı çakın.

Kaybetmezsiniz.