Bu engeli de aştı

Geçen yıllardan kalan bazı engellerin ön plana alınmasına bağlı olarak Trabzonspor için Eskişehir deplasmanı son derece sıkıcı ve tekdüze bir maç olarak bekleniyordu.
Nitekim ilk yarı genelde ev sahibi takımın orta saha ağırlıklı kontrolü altında geçti.
Hatta bu maçın kantarı bir miktar da siyahkırmızı takıma doğru tartıyordu. Trabzon'da ise her zaman olduğu gibi yine dörtlü savunmanın oyunu önünde kabul etmesi, hem orta saha etkinliğini hem de ofansa dönük aksiyonları etkisizleştirdi.
Bu tarz oyun Trabzonspor'u pozisyon fakirliğine mahkum ederken, rakibin de orta sahada iyi fakat ofansif anlamda hücumlarının efektif olamayışına şahit olduk.
Oysa hücuma çıkışlarda çapraz veya uzun kros toplar tercih edilse idi çizgi halinde savunma güvenliğini tercih eden rakip karşısında daha rahat gol pozisyonu bulabilirdi.

Rotasyon yapılması doğru
Fakat ikinci yarıda ne oldu, çözümlemek mümkün değil. İkinci kırk beşlik bölümde Trabzonspor lehine değişen oyun tablosunun devre arasında bu denli değişmesinin sebeb-i hikmetini oyuncularda mı yoksa teknik ekipte mi aramak gerekir?
Bu yarıda Eskişehirspor'un nasıl oyunu rakibine terk ettiğini çözümlemek doğrusu bize çok enteresan geliyor.
Fakat netice itibarı ile son zamanların yıldız çocuğu Burak yine sahnede gözüktü ve üç puanı kazandırdı. Bu şekilde İnter galibiyetinin peşinden alınan kötü sonuçların maç yorgunluğuna bağlanması mazeretinin asılsız olduğu gözlendi.
Bir noktaya değinmeden geçmeyeceğim.
Savunma ortasında Glowacki'nin oynatılmayarak Avrupa için dinlendirilmesi ve Mustafa'nın da bu maçlarda kazanılması mantığı fevkalade doğru bir uygulamadır. Şimdi Trabzonspor bu aradaki boşlukta sanırım hem kendi sakatlarını rehabilite etme hem de oyun sistemini bir daha gözden geçirme fırsatını bulur.