Büyük kaptan
- Murat Zorlu Yazıları
- 23 Şubat 2011, 23:48:45
Lefter'i, Can Bartu'yu seyredemedim, Cemil Turan'ı az farkla kaçırdım. Benim için, sadece iki sezon ağız tadıyla seyredebilmiş olsam da bu formayı giymiş en büyük yıldız Rıdvan'dı.
İlk geldiği sezon takım kötüydü ama o müthiş oynamıştı. 1988-89 sezonunda 103 golle şampiyon olan o muhteşem takımın en önemli parçasıydı.
Her top ayağına geldiğinde kalbim küt küt atardı. Sakatlıktan döndüğü bir Karşıyaka maçı hatırlarım, girer girmez gol atmıştı, gözlerim dolmuştu.
Ona olan sevgim bir yana, benim çıplak gözle seyrettiğim bu formayı giymiş en büyük futbolcu tartışmasız Alex de Souza'dır.
Attığı goller, yaptığı asistler, her ayağına gelen topu en olumlu şekilde kullanması bir yana, kişiliğiyle de herkese örnek bir kaptana sahip olduğu için tüm F.Bahçelilerin gurur duyması lazım.
O çok özel biri...
7 senede bir kere bile herhangi rakibine karşı saygısızlık yaptığını duymadım, kimseyi rencide edici bir açıklamasına şahit olmadım.
Sezon başında Aykut Kocaman'ın, tamamen iyi niyetiyle ve daha iyi olması için yaptığına tüm kalbimle inandığım, kendisiyle ilgili bir takım tasarrufları oldu. Bu dönemde bir kez bile hocasına karşı saygısızlık yapmadı, yıldız futbolcu kaprisi sergilemedi, polemiklerden uzak kaldı ve işini yaptı.
Rakiplerin her getirdiği yabancı onunla kıyaslandı. Felipe, Ricardinho, Lincoln, Delgado, Marcelinho gibi isimler geldi, kimisine "3 Alex eder" kimisine "5 Alex eder" dendi, hepsi gitti. O kaldı.
Yeri geldiğinde A2 takımının maçına gidip gençlere destek olacak kadar, yeri geldiğinde kızlar voleybol maçında tribünde yer alacak kadar, yeri geldiğinde Taurasi takıma geri dönsün diye twitter hesabından destek verecek kadar da camiasına sahip çıkan bir kaptan.
Büyük kaptana, bu sezonla birlikte üç sene üst üste şampiyonluk yaşayıp bu formaya öyle veda etmek yakışır.
İlk geldiği sezon takım kötüydü ama o müthiş oynamıştı. 1988-89 sezonunda 103 golle şampiyon olan o muhteşem takımın en önemli parçasıydı.
Her top ayağına geldiğinde kalbim küt küt atardı. Sakatlıktan döndüğü bir Karşıyaka maçı hatırlarım, girer girmez gol atmıştı, gözlerim dolmuştu.
Ona olan sevgim bir yana, benim çıplak gözle seyrettiğim bu formayı giymiş en büyük futbolcu tartışmasız Alex de Souza'dır.
Attığı goller, yaptığı asistler, her ayağına gelen topu en olumlu şekilde kullanması bir yana, kişiliğiyle de herkese örnek bir kaptana sahip olduğu için tüm F.Bahçelilerin gurur duyması lazım.
O çok özel biri...
7 senede bir kere bile herhangi rakibine karşı saygısızlık yaptığını duymadım, kimseyi rencide edici bir açıklamasına şahit olmadım.
Sezon başında Aykut Kocaman'ın, tamamen iyi niyetiyle ve daha iyi olması için yaptığına tüm kalbimle inandığım, kendisiyle ilgili bir takım tasarrufları oldu. Bu dönemde bir kez bile hocasına karşı saygısızlık yapmadı, yıldız futbolcu kaprisi sergilemedi, polemiklerden uzak kaldı ve işini yaptı.
Rakiplerin her getirdiği yabancı onunla kıyaslandı. Felipe, Ricardinho, Lincoln, Delgado, Marcelinho gibi isimler geldi, kimisine "3 Alex eder" kimisine "5 Alex eder" dendi, hepsi gitti. O kaldı.
Yeri geldiğinde A2 takımının maçına gidip gençlere destek olacak kadar, yeri geldiğinde kızlar voleybol maçında tribünde yer alacak kadar, yeri geldiğinde Taurasi takıma geri dönsün diye twitter hesabından destek verecek kadar da camiasına sahip çıkan bir kaptan.
Büyük kaptana, bu sezonla birlikte üç sene üst üste şampiyonluk yaşayıp bu formaya öyle veda etmek yakışır.