Böyle gitmez!

Böylesine önemli bir maçı, bu kadar panik içinde oynamak. İsmail Kartal da, oyuncular da performanstan öte, karşılaşmanın mental "titrekliği"nin üstüne gitmeli. Şampiyonluğa oynayan takım, rakibin baskısını bu kadar kabul etmez. Kim etti ? Dzeko etti. Dresevic hemen her pozisyonda geldi, bastı ve topu ayağından aldı. Yorgunluğu veya güçsüzlüğü 60. Dakikadan sonra kabul ederim. Öncesinde varsa, sıkıntı da vardır. Tadic sonrasında. İki golü var; tebrikler… Ama asıl görevi takımı oynatmak. Paslarındaki kalite yok oldu, çabuk düşünme etrafta yok. Becao, Djiku ve Fred yokken, takım bu iki oyuncunun performansında "temellenecek"… Eğer onlar da beklentinin altında kalırsa, dün geceki veya Adana'daki performans ortaya çıkıyor. "Zor anlar" için transfer edildiler, İrfan Can Kahveci'nin müthiş gecesine duacı olsunlar.

Symanski'nin çok çaba harcadığı ilk 45 izledik. Golün kapısını çalıp durdu, galibiyet sayısının asistini yaptı. Maçtan vazgeçmeyen oyunculardandı. MHK geçen 12 haftanın günahını çıkardı. Samet'in koluna çarpan topa hakem de, VAR da "penaltı" diyemedi. Niye diyemedi; tahmin edin bakalım. Fenerbahçe öne geçtikten sonra Karagümrük'e boyun eğdi. Ne top kapabildi, ne de geçiş oyununda bir şeyler yaptı. Skora oynadılar. Peki; tribünler… Sustular ve maç seyrettiler. Takımın en ihtiyacı olduğu anda, herkes "seyirci" moduna geçip, maça müdahale etmeyi aklına getirmedi. Kadıköy'de Fenerbahçe böyle oynamaz, tribündekiler de susmaz. Dediğimiz gibi; oyun bir kenara, mental bir maçtı. Karagümrük takımı çok karakterli çıktı sahaya ve iyi mücadele etti. Kaptan Levent sahanın en iyisiydi. Kazanmak Fenerbahçe adına önemli. Ancak eksik performansların peşine düşmeliler.