Öylesine...

Koyun can, kasap et derdinde misali bir mücadeleydi Kadıköy'deki...
Puana "daha çok" ihtiyacı olan taraf hiç şüphesiz Antalyaspor'du.
Kümede kalmak için puan alması şart olan Antalya ekibi, "küme düşme" korkusundan olacak ki maçın ilk devresini kendi yarı sahasını geçmeden bitirdi.
Karşılaşmanın ilk yarısıyla ilgili pek fazla yazacak bir şey yok aslında...
Pozisyonsuz ilk yarı bize bir kez daha Alex'siz Fenerbahçe'nin gol atmada ne kadar zorlandığını gösterdi!
Topu ileriye taşıyacak bir oyuncunun eksikliğini ilk yarının her dakikasında gördük.

Sadece adı Süper!
Aykut Kocaman'ın Alex'in olmadığı zamanlarda Emre'yi oynatmasının şart olduğu da bir kez daha çıktı ortaya...
Zaten ikinci yarı Emre ve Sow oyuna girince maçın şekli bir anda değişiverdi.
Cristian'ın yanına Emre desteği gelince Fenerbahçe, orta saha hakimiyetini tamamıyla ele aldı.
Sow ve Bienvenu sürekli dolaşarak rakip defansın dengesini bozdu ve arka arkaya iki gol buldu.
Türk futbol tarihinin en zevksiz sezonu sonunda bitti!
Benim açımdan Süper Final'in de sadece adı "Süper" olacak.
Öylesine oynanan, öylesine seyredilen, öylesine yazdığımız, öylesine okuduğunuz sezonun şampiyonu da öylesine olacak!
İpi kim göğüslerse göğüslesin kimse tatmin olmayacak!