İftardan sahura!

Futbolun şehri ile, futbolun istediği takım Antalya'da karşı karşıya geldi. Karşı karşıya geldi demek ne kadar doğru, o da çok şüphe götürür. Sanki yıllarca bu maça cephanelik biriktirmişler de, her 5 dakikada bir futbol/kes, her 10 dakikada bir ateşkes ilan edildi(!) Ali Palabıyık ne yapsın, yazık! Hakemlik mi yapsın, Emniyet Müdürlüğü mü?
Bir maç düşünün ki, ilk 45 dakikası 64 dakikada tamamlanmış olsun... Bir maç düşünün ki tribünler maçın adamı, maçın adamları havai fişek atanlar ve bu terbiyesizliği yapanlara göz yumanlar, duyarsız olanlar olsun. Belli ki 6222 Ankara'da kanunlaştığı için Antalya'da stat dışında bırakılmış(!)

Ayıp, koskocaman ayıp!
Maçın ilk yarısında ne oldu diyorsanız, 45+11'de Jahovic'in vurduğu, Boffin'in kurtardığı frikik ile, 45+14'te Umut'un direklere vurup gol olmayan anları ile Göztepe tarafına saç-baş yolduran iki pozisyonu anlatırım...
İkinci yarıya etkili başlayan Eskişehirspor oldu.Ve 53.dakikada da Eskişehirspor'un maestrosu Erkan Zengin'in nefis uzun pası, Göztepe'nin orta sahada çöreklendiği bir anda Ofoedu tam 50 metre sürdü, kaleci Günay'ı da geçip golü atması ile takımını öne geçirdi. Bu golden sonra ortada bir oyun yerine kör döğüşü oldu desek, sık sık oyun soğudu desek ikinci devreyi anlatmaya yeter sanırım. Maç daha uzatmaya gitmeden 120 dakikayı gördü(!) Bir de 90+4'te Jahovic'in bir kez Hakan'dan kurtulup attığı Göztepe golünü. Maç önce uzatmalara, sonra penaltılara gitti: 1-1.
Penaltılarda kahraman Günay, sevinen Göztepe oldu. 4 devreli, 8 periyotlu, 148 dakikalı, 14 yıl hasretli maçı kazanan Göztepe Süper Lig'e çıktı. Sonuç, futbolun istediği şehrin hasretini bitirdi.
Hoş geldin Göz Göz, Göztepe!