Kalite farkı
Gerçek şu ki, kadro kalitesi denen şey maç penaltılara kaldığında bile ortaya çıkabiliyor, sonuca damgasını vurabiliyor. Çok keyifli bir maç seyrettik. Ben haftalardırSüper Lig'de bile böyle futbolla dolu, böyle keyifli bir maç izlememiştim.
Beşiktaş, Türkiye Kupaları'nı seviyor. Ama İstanbul Büyükşehir Belediye de, kendi tarihi açısından çok büyük bir fırsatı kaçırdı. Sonuca şaşırmıyorum ama takımların oynadığı futbola ve taktik seçimlerine çok şaşırdım. Birisi maçtan önce; "Beşiktaş defans yapıp kontratak planlayacak ve İstanbul BŞB de 8 kişiyle 80 dakikahücum edecek" deseydi inanır mıydık? Ama böyle oldu!
Sanki Beşiktaş'ın başında Abdullah Avcı vardı, İstanbul BŞB'nin başında da Schuster!
Maç 2-2 oluncaya kadar sahada tanıdığımız Beşiktaş'ı göremedik. Guti neredeyse sahada yoktu. Takım 10 kişi oynadı diyebiliriz. Aurelio belki stoper yokluğundan oynuyor ama yarardan çok zarar veriyor. Fakat Beşiktaş'ın asıl sorunu Quaresma.
Şimdi biz Quaresma'yı çok seviyoruz. Sevmemek de mümkün değil. Yaptıkları göze hoş geliyor, çok hırslı ve 'güzel futbol' oynuyor. Ama takım oyununu da engelliyor. Dün akşam Beşiktaş'ın taktiği, şöyle bir deyimle de anlatılabilir: Ne kadar Quaresma, o kadar köfte! Eh işte o zaman da netice penaltılara kalıyor.
Oysa Quaresma'nın enerjisine ve yaptıklarına; biraz Guti, biraz da Simao katılabilseydi, her şey çok farklı olabilirdi.
İstanbul BŞB'de ilk penaltıyı atmaya Cihan gidiyor.
Kaskatı bir futbolcudur Cihan. Penaltısının direkten dönmesine hayret eden var mıdır acaba, hiç sanmam.
Ama Beşiktaş'ın ilk penaltıcısı Almeida. Hasagiç bile ayakta kalıp, hiç müdahale etmemeyi seçti onun karşısında. İstanbul BŞB'de kimler atmış, Beşiktaş'ta kimler atmış; sonuç ortada! Beşiktaşlılar haklı bir sevinç yaşıyor. Ama içlerinde bir endişe de var: Ne zaman kupayı alsalar, o tatminle defteri kapatıyorlar. Halbuki Beşiktaş'ın Süper Lig şampiyonluklarına da ihtiyacı var.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
