Bir cisim yaklaşıyor
- Serkan Korkmaz Yazıları
- 03 Kasım 2017, 23:52:55
Galatasaray teknik direktörü Igor Tudor'a bulduğum son sıfat; ''ENTERESAN''. Gerçekten enteresan bir adam. İkili forvet tercihi, Rodrigues'i (Feghouli'nin cezasından dolayı da olsa, nihayet) sahaya sürmesi, enteresan olduğu kadar güzeldi de.
Artık bir saplantı haline gelen üçlü savunma tercihiyse gerçekten bıktırdı. Maçı izlemeyenler, yazdıklarımın ''saçmalık'' olduğunu zannedebilir. Erken golle öne geçen Galatasaray'ın ikinci golüne kadar kalesinde gördüğü tehlikeleri bulup izlesinler. O dakikalarda Muslera'nın performansı ve şans yardım etmese, olası bir konuk ekip golü maçı komaya sokabilirdi.
Maicon'un duran toptan kafayla gelen golü, Kızılderili kuşatmasında imdada yetişen süvari birliği gibi geldi. 2-0'dan sonra ise Mesut Bakkal ve talebelerinin farka giden maçı lehlerine çevirmesi, freni patlamış yokuş aşağı giden bir kamyonu durdurmak kadar zordu. Maçta bireysel performansıyla, olumlu anlamada beni en çok şaşırtan isim;
Belhanda'ydı.
İncir berbat olmasın!
Geçen hafta Trabzon deplasmanında 1-0 mağlupken 54. dakikada (anlamsızca) oyundan alınan Gomis fabrika ayarlarına dönmüş gibiydi. Stada gelen 35 bin taraftar ve ekran başındaki Galatasaray sempatizanlarının takımlarına olan güvenini tazeleyen bir maç oldu.
''Tat kaçırmak'' gibi olmasın ama, bu maçla beraber ''Milli Maçlar nedeniyle lige verilecek ara'' denen sarı kırmızılı takımın başının tatlı belası denen sürece girildi. Üstelik, bu aranın dönüşünde rakip; ligde ne denli iddialı olduğunu koyarcasına, Avrupa maçlarına yedeklerle çıkan Başakşehir.
Üstelik maç TT Stadyumu'nda değil. Abdullah Avcı ve talebelerinin puan cetvelinde Galatasaray'ın ensesinde olduğunu da belirteyim.
Özetle; Igor Tudor, Galatasaray tarihinin bu kritik sezonunda, nasıl bir maça çıkıldığını iyi idrak etmeli.
Keza; olası bir yenilgiyle bir çuval incir berbat olabilir.
Kötü geçirilmiş bir ''Milli Maç arası'', ''üçlü savunma'' vs gibi faktörlerle ibre fazlasıyla Başakşehir'den yana görünüyor.
Artık bir saplantı haline gelen üçlü savunma tercihiyse gerçekten bıktırdı. Maçı izlemeyenler, yazdıklarımın ''saçmalık'' olduğunu zannedebilir. Erken golle öne geçen Galatasaray'ın ikinci golüne kadar kalesinde gördüğü tehlikeleri bulup izlesinler. O dakikalarda Muslera'nın performansı ve şans yardım etmese, olası bir konuk ekip golü maçı komaya sokabilirdi.
Maicon'un duran toptan kafayla gelen golü, Kızılderili kuşatmasında imdada yetişen süvari birliği gibi geldi. 2-0'dan sonra ise Mesut Bakkal ve talebelerinin farka giden maçı lehlerine çevirmesi, freni patlamış yokuş aşağı giden bir kamyonu durdurmak kadar zordu. Maçta bireysel performansıyla, olumlu anlamada beni en çok şaşırtan isim;
Belhanda'ydı.
İncir berbat olmasın!
Geçen hafta Trabzon deplasmanında 1-0 mağlupken 54. dakikada (anlamsızca) oyundan alınan Gomis fabrika ayarlarına dönmüş gibiydi. Stada gelen 35 bin taraftar ve ekran başındaki Galatasaray sempatizanlarının takımlarına olan güvenini tazeleyen bir maç oldu.
''Tat kaçırmak'' gibi olmasın ama, bu maçla beraber ''Milli Maçlar nedeniyle lige verilecek ara'' denen sarı kırmızılı takımın başının tatlı belası denen sürece girildi. Üstelik, bu aranın dönüşünde rakip; ligde ne denli iddialı olduğunu koyarcasına, Avrupa maçlarına yedeklerle çıkan Başakşehir.
Üstelik maç TT Stadyumu'nda değil. Abdullah Avcı ve talebelerinin puan cetvelinde Galatasaray'ın ensesinde olduğunu da belirteyim.
Özetle; Igor Tudor, Galatasaray tarihinin bu kritik sezonunda, nasıl bir maça çıkıldığını iyi idrak etmeli.
Keza; olası bir yenilgiyle bir çuval incir berbat olabilir.
Kötü geçirilmiş bir ''Milli Maç arası'', ''üçlü savunma'' vs gibi faktörlerle ibre fazlasıyla Başakşehir'den yana görünüyor.