Ahmet Çakar,
Nonda'ya takılabilecek en güzel ismi koydu:
KUNTA KİNTE. Ve bu Kunta Kinte, Galatasaray'da futbol hayatının en acı esaret dolu günlerini yaşadı. En çok gol attığı günler
kızağa çekildi. Hangi hoca geldiyse o hep kulübe mahkumuydu. Yedekten '
gir' dediler, 'girdi' gol attı. Sonra gene kulübe mahkumu gibi gitti orada oturdu. Tıpkı
Kunta Kinte gibi. Bu adam, silah çekip Galatasaray takımına gelmedi. Onu sizler aldınız. Sakatlıktan yeni çıkmış bir adamdı. Oynama şansı ise yüzde elli idi. "
Olsun bizde oynarsın" dediniz ve aldınız. Adam onurlu imiş, direndi inat etti, çıktı aslanlar gibi oynadı. Ama adam Ahmet Çakar'ın dediği gibi Kunta Kinte olunca sizleri geçemedi, geçmesi de imkansızdı. Son sözlerim Galatasaraylı taraftarlara. Sizlere sormak isterim, çalıştığınız yerde sizin için on gün, "
Gidiyor", "
Kalıyor" deseler ne yaparsınız. İş gücünüz düşer, moraliniz bozulur.
Nonda da bir insan bırakın son iki yılı, 15 gündür gitti-kaldı hayatı yaşıyor. Elbette morali bozulacak,
elbette penaltı ve gol kaçıracak. Penaltıda ona o çirkin tezahüratı yapmayacaktınız. Yapacağınız şey ilk maçta onun
gönlünü almaktır. Size yakışan da budur.