ÖLÜLERE sesleniyorum

Sevgili futbolcular!
Rakip Letonya, Avrupa futbolunda sıradan bir takım.
Bazılarınızın apoleti, rakip takıma bedel. Ama ruhunuz bedelsiz!
Buna rağmen, bazen mutluluklar hüzünden doğar diye varsaydık da.
Alacağınız bir galibiyeti finaller için gönül senedi saydık.
Yine yerinizde saydınız.

***
Sevgili futbolcular.
Dün geceki futbolunuzla sizleri hangi tanıma sığdırsak, bir şeyler eksik kalır.
Ne yürekli mücadele ettiniz.
Ne arkadaşlık bağlarınızın gücünü gösterdiniz bizlere. Ne cesaretiniz vardı, ne yüklendiğiniz bir ideal!
Güvenimizi boşa çıkardınız.

***
Sevgili futbolcular!
Ne istediyseniz vermediler mi?
Resimlerinizi çerçevelerin en sükselisine yapıştırmadık mı?
En dar zamanlarınızda sizleri alkışlamadık mı?
Baştan savma mücadele biçiminize, "geçer" deyip zaman tanımadık mı?
Daha ne isterdiniz?

***
Sevgili futbolcular! "Kendinizi toplamıyorsanız bavulunuzu toplayın" demek bizlere yakışmaz. Bizler karar mercii değiliz.
Ama şıkıdım şıkıdım oynamakla, formanın hakkını vermek arasında bir tercihiniz olmalıydı.
O formaya yakışmadınız.
İçinizden birileri belki diğerlerinden farklıydı da, eskilerden kalan bir türküyü hatırladım. "Gökteki yıldızın üçü piyade Yaşım küçük ama derdim ziyade."

***
Sevgili futbolcular!
Letonya bir puan verdi. Siz olsanız bu takıma final şansı verir misiniz?
Üstelik rakibimiz sayılan İzlanda yine kazanmışken.
Ve üçüncülük rakibimiz olarak Hollanda'yla baş başa kalmışken!

***
Pardon ya!
Ben ölülere sesleniyorum galiba.
Kusura bakmayın çocuklar.
Sizleri kalbimize gömersek.
Lütfen mazur görün bizi!