Gerçeklere diz çökün!

Fenerbahçe'den berbat bir futbol ve inançsız bir mücadele. Onların yanlışlarından vazgeçeceklerini sanmak, en büyük yanılgımız.
***
Bu takım cesur mu? Hayır.
Bu takımda savaşan adam var mı? Hayır.
Bu takım "birimiz hepimiz için" duygusunda mı? Hayır!
Peki böyle bir takımdan hayır gelir mi?
Onun cevabını sizler verin.
***
Gördük ki, onlar kötü futbola müptela olmuş Kısa aralıkla sahneye çıkmanın dışında, futbolun huzurundan çekilmişler.
Çile çektirmeyi seçmişler kendilerine ve taraftarlarına.
Kim tedarik edecek ruhu?
Kim bu formanın cesaret ve yürek istediği gerçeğini onlara öğretecek?
Otopsi masasında, futbolcuların dışındakileri de hesaba katmak gerekiyor.
***
Neyi yazalım?
Gecenin vitrinine konulmuş yeni isimleri ve sistemi sorgulamanın, maçtan daha önemli olduğunu mu?
Ertelenmiş doğruların sahneye konmasını beklerken, yeni yanlışları izlediğimizi mi?
Ziegler'in kaptığı formanın, Hasan Ali'ye haksızlık olduğunu.
Şark hizmetinden dönen Emre'nin beklenen oyunundan uzak kaldığını.
Görünürde çift santrforlu sistemde Sow'un yine "kenar süsü" olmaktan kurtulamadığını.
Meireles'e tahamül etme ödülünü Aykut Kocaman'ın kazandığını mı?
***
Rakip kale önünde, yaptırım gücü yüksek bir anlayış hakim olamadığı içindir ki.
Fenerbahçe, kazanma duygusuna ortak olmakla kaderine küsmek arasındaki çizgide kalakaldığını mı?
Galibiyeti içine sindiremeyen futbolcuların hiç olmazsa yenilgiyi kabul etmemesi gerektiğini mi?
***
Siz söyleyin, futbol meczuplarına başka ne diyebiliriz ki! "Herkes kendi gerçekleri önünde diz çökmeli" demekten başka!