Onlar zaten büyüktüler
- Hakan Dilek Yazıları
- 26 Haziran 2011, 22:37:13
Ne zamandır şöyle lezzetli bir yazı yazmak istedim Samsunspor için. Yaşadığı süreçlerin yakın tanığı olarak buna hakkım da var. Kentin literatürü bile değişti. Başka türlü konuşuyor başka türlü düşünüyorlar.
Bu düşünüşün öncelleri var bu kentin tarihinde.
Tarihi kendileriyle başlatanlar artık Samsunspor'u da hesaba katmak zorundalar.
Tribünlerin hali son maçlarda görülmeye detğerdi.
Hele bir pankart vardı ki hepimizin içindeki bayrakları havalandırmıştı; Bu Aşkın Romanı Yarım Kalmayacak! Takılırım böyle sözcüklere. Bir aşkın o dipnotu aynı tribünlerde saçaklanıyor şimdi. Büyüklerin!!! tribünlerinde böyle hacimli göndermeler gördük görmedik değil. Kendilerini cumhuriyet ilan edenlerden en alçakgönüllülerine varana dek hem de.
Sevdalıydılar vurgundular taraftardılar.
Böylesi olmamıştı. Bana göre tabii ki… Bir takımın sevdalıları takımlarının yaşadığı süreci bir edebiyat tarzıyla özdeşleştirmişler.
Şiir gibi top oynayanını, bale yapanını, döktürenini görmüştük ama romana girenini görmemiştik bu sevdanın. Kırmız-Siyah-
Beyaz bir sevdaydı futbol Samsunlular için.
Bir kentin içinden bir denizkenarı aydınlığından konuşuyorlardı.
Erken yitirdiklerimiz için
Yapılan transferleri bu sayfalardan okuyorsunuz.
Çoğun tanımadığımız isimler düşüyor haberlere. Ama ne yaptığını bilen bir ekip var kulüpte. İçimiz rahat. En azından içimizin rahat olmasını sağlayacak girişimler izliyoruz. Teknik Direktör'den futbolcusuna kadar bir sistematiğin ürünü olduğunu gördüğümüz işler yapılıyor.
Bir akıl var ortamda. O akla güveniyoruz. Acının eski çağlarından geliyordu Samsunspor.
Yenilip yıkılmış bir ütopyadan. 20 yılı aşkın bir süre geçti son yıkımın üzerinden.
Ölenleri her gün düşünüyorum. Kalanları her gün yad ediyorum. Anımsılarda kalanları bir kenara dip not olarak düşürüyorum.
O karşılıksız sevgi çıkıyor ortaya.
Daha önce de yazmıştım; "Şimdi sahanın orada, yeşil çimlerin üstünde, tribünlerin ve bütün dünyanın gözü önünde sahne alacak 'futbol sanatçılarını bekliyor' Samsun. İşte o zaman Bu Aşkın Romanı Yalnız Kalmayacak; Nuri Asan, Muzaffer, Mete, Tomiç ve yitirdiğimiz bütün değerler için…"
Bu düşünüşün öncelleri var bu kentin tarihinde.
Tarihi kendileriyle başlatanlar artık Samsunspor'u da hesaba katmak zorundalar.
Tribünlerin hali son maçlarda görülmeye detğerdi.
Hele bir pankart vardı ki hepimizin içindeki bayrakları havalandırmıştı; Bu Aşkın Romanı Yarım Kalmayacak! Takılırım böyle sözcüklere. Bir aşkın o dipnotu aynı tribünlerde saçaklanıyor şimdi. Büyüklerin!!! tribünlerinde böyle hacimli göndermeler gördük görmedik değil. Kendilerini cumhuriyet ilan edenlerden en alçakgönüllülerine varana dek hem de.
Sevdalıydılar vurgundular taraftardılar.
Böylesi olmamıştı. Bana göre tabii ki… Bir takımın sevdalıları takımlarının yaşadığı süreci bir edebiyat tarzıyla özdeşleştirmişler.
Şiir gibi top oynayanını, bale yapanını, döktürenini görmüştük ama romana girenini görmemiştik bu sevdanın. Kırmız-Siyah-
Beyaz bir sevdaydı futbol Samsunlular için.
Bir kentin içinden bir denizkenarı aydınlığından konuşuyorlardı.
Erken yitirdiklerimiz için
Yapılan transferleri bu sayfalardan okuyorsunuz.
Çoğun tanımadığımız isimler düşüyor haberlere. Ama ne yaptığını bilen bir ekip var kulüpte. İçimiz rahat. En azından içimizin rahat olmasını sağlayacak girişimler izliyoruz. Teknik Direktör'den futbolcusuna kadar bir sistematiğin ürünü olduğunu gördüğümüz işler yapılıyor.
Bir akıl var ortamda. O akla güveniyoruz. Acının eski çağlarından geliyordu Samsunspor.
Yenilip yıkılmış bir ütopyadan. 20 yılı aşkın bir süre geçti son yıkımın üzerinden.
Ölenleri her gün düşünüyorum. Kalanları her gün yad ediyorum. Anımsılarda kalanları bir kenara dip not olarak düşürüyorum.
O karşılıksız sevgi çıkıyor ortaya.
Daha önce de yazmıştım; "Şimdi sahanın orada, yeşil çimlerin üstünde, tribünlerin ve bütün dünyanın gözü önünde sahne alacak 'futbol sanatçılarını bekliyor' Samsun. İşte o zaman Bu Aşkın Romanı Yalnız Kalmayacak; Nuri Asan, Muzaffer, Mete, Tomiç ve yitirdiğimiz bütün değerler için…"