Şampiyonla oynamak

Şimdi bu maçtan elimize kalana bakalım; Anadolu'dan 40 küsür yıl sonra çıkan şampiyon, 18 yıldır yenemediğiGalatasaray'ı Ali Sami Yen'de devirdi. Başlı başına bir haber değil mi? Başlı başına bir öykü. Şimdi biz bu maç için hangi taktik kurguyla nasıl oynadıkları konusunda ahkam mı keselim? Ertuğrul'un becerisini mi anlatalım? Rijkaard'ın basiretsizliğini mi? Galatasaray için ne desek az, ne önersek çok! Bursaspor şampiyon kadrosunu iki "efektif" isimle desteklemiş, Galatasaray eksikleri dolayısıyla şampiyonluğu kaçırdığı lig maratonuna eksilerek devam etmeyi hedeflemiş. Öyle ya bir takım bir önceki yıldan ders alarak başlar sezona. Onun için Galatasaray'da sahanın içini yani futbol oynayanlar değil, dışını yani yönetenlerini konuşmak zorundasınız.
Deneme tahtası yaptılar
Galatasaray'ın şampiyonluk yarışındaki önemini unuttukları için yönetimi konuşmak zorundasınız, alakalı alakasız isimlerin peşine düşüp kadroyu deneme tahtası haline getirdikleri için konuşmak zorundasınız, eldeki yetenekleri birer birer kaçırdıkları için ve yine varolanları bir türlü "kulübün futbolcusu ruhuna" sokamadıkları için konuşmak zorundasınız... Galatasaray için dün akşam kazanmayı istemek ağır bir külfetti, futbol oynamaya çalışmak ise giderilemez bir iç sıkıntısı. Bir kez daha yazmakta yarar var; Galatasaray sevdalıları... Siz susmayacaksınız asıl. Bu takım yönetenlerin olduğu kadar sizin de. Parlayıp sönen saman alevi gibi değil Galatasaray tribünlerine yakışır bir havada. Birbirinize girerek değil, sorumluları anında gösterecek ve tepkiyi en düzeyli ortaya koyacak bir "akılcılıkla!" Ya hep yapacaksınız bunu ya hiç. Devir o devirdir. Korkak öldürürmüş sevdiğini ama fısıldayarak sevda sözcüklerini, cesuruysa bir kılıç darbesiyle hiç kırpmadan gözlerini. Siz hangisisiniz?
Buna kaldı işimiz bilesiniz...