Korku

Bir takım havasını ve de öz güvenini kaybetti mi, her şeyini kaybetmiş gibidir. Eli-ayağına dolaşır, en zayıf rakipler karşısında dahi bocalayabilir. Mersin İdmanyurdu, sıradan bir 1. lig takımı. Normal şartlarda Beşiktaş güle oynaya fark atar, ama gelin görün ki korku dağları bekliyor. "Trabzon, Manisa, Porto, Kayseri derken bir de Mersin'e takılırsam" korkusu, siyah-beyazlı oyuncuların eksenini kaydırdı. Orta sahada rahat paslaşıyorlar, rakip kale önüne yorulmadan gidiyorlar fakat iş son vuruşu yapmaya gelince ayakları dolaşıyor. Yoksa Mersin takımı ne pres yaptı, ne çok iyi top gezdirdi. Sadece savunmayı kalabalık tutup direnmeye çalıştı. Ya tutarsa misali göle maya çalmaktı onlarınki. Normal sürede iş bitmeyince, 10 kişilik Mersin, 'gölün maya tutacağına' inanmaya başladı. O olmadı, bu olmadı derken Guti'nin Asya'ya gönderdiği top savunmaya çarpıp Avrupa'ya gitti ve Beşiktaş adına korkulu rüya bitti...
İyiler de var, kötüler de...
Fatih Tekke ile Bobo dün çok iyi anlaşamadılar ama birkaç maç oynadıktan sonra birbirini tamamlayacaklarını düşünüyorum. Guti kendine gelmeye başladı, gayretliydi. Çok tekme yedi ama yılmadı. Hilbert ve Ersan'ı da beğendim. Necip etkili oynadı, Kayseri maçında dökülen Onur da bu kez sırıtmadı. Bunlar iyi sinyaller. Öte yandan yine savunma arkasına adam kaçırdılar. Tabata ve Holosko da bir adım ilerleme yok. Yakalanan pozisyonlar mirasyedi gibi harcandı. Paslaşmalar her zamanki gibi ağır çekimdi. Fazla şut denenmedi. Mersin'in yedek kalecisi Eser, beceriksiz forvetler sayesinde gecenin adamı oldu. Bunlar da Beşiktaş adına kötü sinyaller.