Başardılar

Başlama düdüğünden önce öyle bir sağanak başladı ki gök delindi zannettim. Saha ağırlaştı, Denizlispor'un en büyük kozu Yusuf'un işi zorlaştı. Böyle maçlar her şeyden önce tecrübe işi. Denizli bu gerginliği daha geçen sezon yaşadığı için bir anlamda "aşı"lıydı. Sezonun ilk haftalarında lider olan Manisasporlu futbolcular ise "Biz bu noktaya nasıl geldik" dercesine panikteydiler. İlk 45 dakikada konuk Denizlispor, rüzgârı da arkasına alıp bastırırken; Manisa Tarzanı ancak Okan'ın sırtında rakip kaleye gidebiliyordu. Tribünde çok gol sesi yükseldi ama sahada gol yoktu. O gol sevinçleri daha çok Antalya, Sakarya ve Sivas'tan gelen haberlere dayalıydı.

Demirlek alkışlandı
İkinci yarı başladığında her iki takım da yüklenmeye korktu. Devre arasında diğer maçların sonuçlarını öğrenen futbolcular daha temkinli oynadılar. İlk yarıdaki kıran kırana mücadele ikinci devrede oyunu konrtrol altında tutma çabalarına dönüştü. Bu da doğal. Erkekçe, temiz bir maç oynandı. Hakem Demirlek kimsenin altını oymaya çalışmadı. Yardımcıları da öyle. Demirlek gördüğünü çaldı. Bu, futbolcular için çok önemliydi. Hakemin adil yönettiğini görünce kafalar rahatladı herkes işini yapmaya çalıştı. Gönül istiyor ki kimse küme düşmesin. Ama böyle bir seçenek yok. Haftanın en kritik maçında iki takım kümede kalırken rakibi son derece rahat olan Antalya düştü. Umarım kısa zamanda çıkarlar. Bu arada Manisa ve Denizlili futbolcuları da mücadelelerinden ve ligde kalmalarından dolayı kutlamak boynumuzun borcu.