Kazanmak

Derbiden önce formda ve moralli olan Trabzonspor, formsuz ve moralsiz olan Beşiktaş'tı. Beşiktaş bu maçtan önce bu sezon Süper Lig'de ve Şampiyonlar Ligi'nde toplam 15 maça çıkmış ve 7 mağlubiyet almıştı.
Bu durum sadece oyuncuların sakatlığıyla açıklanamazdı. Bir takım mağlup olmayı kabullenmeli, özeleştiri yapmalı. Bu, gelişimleri için çok önemli bir unsurdur. Beşiktaş, sezon başından beri maharet üreten görüntüsünden çok uzaktaydı. Genel formsuzluğun bu maça yansıması da kaçınılmazdı. Ne kadar kendi seyircisi önünde oynasa da planları ve organizasyonları sezon başından beri çok eksik olan Beşiktaş vardı.
Bu konuda hiçbir ezberi oluşmamış Beşiktaş saha içinde yine çok dağınıktı. Sorunların çözülememesi, dün alınan sonucun bir yansımasıydı ve de asla tesadüf değildi.
Bordo-mavililer, çok dengeli bir oyun çeşitliliğiyle organize oldular.
Bakasetas'ın 30'da çıkmasına rağmen yere sağlam bastılar.
Kontrollü oynadılar, yatay ve dikey olarak alanları çok iyi kapattılar. Top rakipteyken de ayağındayken de Beşiktaş gibi savunma zafiyetleri olan bir takıma karşı organizasyonu sağlam iki tane gol buldular. 7 puan farkla geldikleri İstanbul deplasmanında farkı 10'a yükselttiler.
Lig erken bile olsa psikolojik üstünlüğü ele geçirdiler.
Trabzonspor'un geçtiğimiz sezonlarda yarışın içinde oldukları zaman dengesiz ve istikrarsız bir gidişatı oluyordu. Abdullah Avcı'yla beraber bu dengeyi çok doğru sağlayıp, ayakları yere sağlam basan, ne istediğini bilen, çok başarılı bir görüntüye büründü. Takımda 'ben' değil 'biz' diyen tam bir aile ortamı var. Tecrübeli oyuncularla genç oyuncuların birlikteliği yüksek enerji verdiği gibi aidiyet duygusunun verdiği sorumlulukla saha dışından saha içine çok doğru bir geçiş sağlıyorlar. Böyle büyük bir derbiyi kazanmak önemli ama esas önemli olan nasıl kazandığın. Trabzonspor, oynadığı oyunla, ortaya koyduğu mücadeleyle aldığı '3 puanı fazlasıyla kazanmayı' hak etti.