Özgüven...
- Olcay Çakır Yazıları
- 01 Kasım 2010, 23:35:11
Çalıştırdığı tüm takımlarda "mantalitesini" ortaya koyan bir hocaya karşı iyi de sayılabilecek bir ilk 10 dakika izledik aslında.
Trabzonspor'un gol için birçok girişimi sonuçsuz kalınca, Konya takımı önce oyunu dengeledi sonra da golü buldu.
Enteresandır, Trabzonspor taraftarı ve de izleyicisi, "golün geliyor oluşunu" birkaç maçtır ciddi ciddi hisseder hale geldi.
Golün gelişi bu anlamda sürpriz sayılmazdı. İlk 10 dakikada "patlayan özgüven!" yenilen gole kadar kendini bariz hissettirdi.
Trabzonspor 4 dakika sonra beraberlik golünü atarak "kaybolan özgüveni"ni de geri kazanmış oldu.
Burak'ın gördüğü kart sonrası yürekleri ağızlara getirişi, muhtemel değişikliğin ipucunu veriyor zannetsek de öyle olmadı.
Hoca, Barış'ın yerine İbrahim Üçüncü'yü oyuna dahil etti.
İkinci yarıda Trabzonspor'un gol için sürekli yüklendiği, Konyaspor'un da kapandığı anlarda Egemen müthiş bir kafa vuruşuyla golü attı.
Ziya Doğan'ın hamleleri, Şenol Güneş'in hamleleri, Fırat Aydınus'un hamleleri derken, zevksiz dakikalar oynanmaya başladı.
Bir hafta önce milli takıma bir kaç kişi önerdiğimiz Trabzonspor da, bu hafta maalesef Selçuk ve Egemen'den başka isim bulamadık.
Bunda, Konya ve Ziya hocanın, oyunu kilitleyen anlayışı da etkiliydi elbette.
Özellikle sol kanatta sezon başından beri hasret kalınan bindirmeleri az da olsa görme şansı bulduk.
Ferhat, Trabzon'da "mecburi hizmetini tamamlar" havasından çıktığı an Milli Takım'a kadar gidebilir.
Yolu açık.
Maçın son bölümünde forvet oyuncularının kaçırdığı goller hakikaten şaşırtıcıydı. Normal şartlarda, rahatlıkla atabilecekleri pozisyonları atamamalarını üzerlerindeki baskı ile izah edebilir miyiz? Belki de öyledir bilemiyoruz.
Kolay zannedilen rakiplere karşı bu derece zor kazanılan maçların bir izahı olmalı! "Ligde kolay rakip yok" diye bir hafta öncesinde alınmış gözüken dersin bir hafta sonra yepyeni bir ders ile karşısına çıkması oyuncuların daha bol bol ders alacağını gösteriyor.
Trabzonspor'un gol için birçok girişimi sonuçsuz kalınca, Konya takımı önce oyunu dengeledi sonra da golü buldu.
Enteresandır, Trabzonspor taraftarı ve de izleyicisi, "golün geliyor oluşunu" birkaç maçtır ciddi ciddi hisseder hale geldi.
Golün gelişi bu anlamda sürpriz sayılmazdı. İlk 10 dakikada "patlayan özgüven!" yenilen gole kadar kendini bariz hissettirdi.
Trabzonspor 4 dakika sonra beraberlik golünü atarak "kaybolan özgüveni"ni de geri kazanmış oldu.
Burak'ın gördüğü kart sonrası yürekleri ağızlara getirişi, muhtemel değişikliğin ipucunu veriyor zannetsek de öyle olmadı.
Hoca, Barış'ın yerine İbrahim Üçüncü'yü oyuna dahil etti.
İkinci yarıda Trabzonspor'un gol için sürekli yüklendiği, Konyaspor'un da kapandığı anlarda Egemen müthiş bir kafa vuruşuyla golü attı.
Ziya Doğan'ın hamleleri, Şenol Güneş'in hamleleri, Fırat Aydınus'un hamleleri derken, zevksiz dakikalar oynanmaya başladı.
Bir hafta önce milli takıma bir kaç kişi önerdiğimiz Trabzonspor da, bu hafta maalesef Selçuk ve Egemen'den başka isim bulamadık.
Bunda, Konya ve Ziya hocanın, oyunu kilitleyen anlayışı da etkiliydi elbette.
Özellikle sol kanatta sezon başından beri hasret kalınan bindirmeleri az da olsa görme şansı bulduk.
Ferhat, Trabzon'da "mecburi hizmetini tamamlar" havasından çıktığı an Milli Takım'a kadar gidebilir.
Yolu açık.
Maçın son bölümünde forvet oyuncularının kaçırdığı goller hakikaten şaşırtıcıydı. Normal şartlarda, rahatlıkla atabilecekleri pozisyonları atamamalarını üzerlerindeki baskı ile izah edebilir miyiz? Belki de öyledir bilemiyoruz.
Kolay zannedilen rakiplere karşı bu derece zor kazanılan maçların bir izahı olmalı! "Ligde kolay rakip yok" diye bir hafta öncesinde alınmış gözüken dersin bir hafta sonra yepyeni bir ders ile karşısına çıkması oyuncuların daha bol bol ders alacağını gösteriyor.