Bizim neslin uşakları

Öncelikle şu futbol yorumcularının ve oyuncularının maçtaki hata veya kusurları dile getirip sahanın zeminine bağlamasına bir türlü anlam veremiyorum.
Evet elbette iyi ve düzgün bir zeminde iyi futbol oynanır lakin her iki takımın da aynı zeminde top oynadığını biri galip gelirken mağlup olanın mazereti zemine mal etmesi bence çok saçma. Ne yaparsınız ki bizim bu neslin uşaklarının meseleye bakışı böyle. Şimdi oynanan futbolun kalitesine göz atalım. Trabzonspor, Malatyaspor maçından sonra ligde üst üste beşinci galibiyetine ulaşmış oldu.
Bu galibiyete ikinci yarıda oynanan olumlu ve uyumlu futbolu ile ulaştı.
İlk yarıda ne yazık ki gol olmadığı gibi pozisyon ve oyun kalitesi itibarı ile galibiyete ulaşmak adına önemli bir atılım da göremedik.
Yukarıda dediğimiz gibi galibiyet 2. yarının performansı ile geldi. Bu performansın en önemli faktörü Nwakaeme ve Ekuban'ın çizgilerde topları karşılamasıydı. Bu hücum sayı ve gücünün artmasını sağlamıştır.
Ama umutmayalım ki Malatyaspor kadrosunda Adem Büyük ve Umut Bulut gibi başarılı futbol hayatlarının sonunu sürdüren iki oyuncu ile geride Semih gibi ağır ve hantal bir savunma oyuncusunun varlığı ile zaten Malatyaspor, Trabzonspor'a karşı bundan fazla dayanamazdı.
Malatyaspor ayakta ancak Zeki Yavru ve Issam Chebake gayretleri ile ayakta durmaya çalıştı. Trabzonspor yine galibiyete Nwakaeme, Ekuban ve Bakasetas ile ulaşmaya çalıştı.
Diğer taraftan savunma ve orta saha özellikle 2. yarıda daha bir organize görünerek, ofans bloğuna yeterli ve gerekli desteği de sağlayabildi.
Uğurcan'a gelince son dakikalarda çok net bir iki pozisyonda klasını göstererek her zaman olduğu gibi yine takımının galibiyetinde en önemli rolü oynayan oyuncu oldu.
Bu galibiyetten sonra şunu iyice belirtmek isterim ki bordo-mavili oyuncular "artık biz bu işi götürürüz" gibi bir kendine aşırı güven havalarına girmemelidir. İyi performansı 90 dakikaya yaymanın yollarını aramalı.