İşte bu olmadı

Trabzonspor mutlaka galibiyet peşinde olduğu, zorlu sandığı Eskişehirspor deplasmanından maçın başlaması ile karşısında hiç de ummadığı bir rakip ve oyun tarzı ile karşılaştı.
Zira ev sahibi takım açık ve galibiyet peşinde olması gereken tarzını terk etmiş, adeta beraberliğe 'fit' olurcasına oyunu kendi sahasında kabullendi.
Buna biraz da Trabzon'un yavaş ve kendi halinde bir futbol tarzı ortaya koyup rakibini olduğundan fazla hesaba katmasından kaynaklandığını sanırım.
Trabzon galibiyete, kendi becerisinden veya sisteminden dolayı değil, rakibin muhtemel savunma ikramına bağlı sebeplerden ötürü ele geçecek fırsatlarla ulaşmayı planlamıştı.
Her iki takım da oyuna kontrollü ve dikkatli başladı. İlk otuz dakika içerisinde Jaja'nın frikik vuruşu dışında seyirciyi heyecanlandıracak hiçbir hamle olmadı.

Değişiklikler kime yaradı?
Eskişehir, Trabzon'u umduğu kadar tehlikeli bulmayınca bu zaafından ikinci yarıda istifade edip hesaplarında olmayan galibiyete ulaşmak için adeta Trabzon üzerine yüklenmeye başladı.
Bu zaaf ev sahibi takımı galibiyete iştahlandırdı.
Bunun üzerine Eskişehir savunmasında yerleşim hatası Burak, Umut ve Alanzinho'nun pozisyon yakalamasına sebep oldu.
Ancak bu oyuncuların yetersizliği, bu pozisyonlardan yararlanmalarına yetmedi.
Trabzon'un en büyük korkusu bu maçta takılıp puan kaybetmekti, öyle de oldu.
Zira geçen maçlar bir gün mutlaka şansının yaver gitmeyip kaçan golleri arayacağı niteliğinde idi.
Fakat şunu söylemek isterim ki asla moraller bozulmasın, zira şu anda kaybedilen sadece iki puandır. Şampiyonluk karşınızda size el sallayarak durmaktadır. Şenol Güneş'e şunu sormak isterim son dakikada Barış ile Mustafa'nın değişmesinin mantığı ve sebebi nedir Allah aşkına?
Bununla ne yapmayı düşündün, ne yapabilirdin?
Bu değişikliğin getirteceği sonuç teknik ve uygulama olarak kime yaradı, bir düşünün.