Kolayı zor yaptılar

İzmit İsmetpaşa Stadı'nı dolduran şampiyonluğa hasret fakat hazır bir Trabzonspor taraftarı takımını sonuna kadar destekledi. "Bize her yer Trabzon" sloganını kim icat etmişse fevkalade doğru bir tabir.
Fakat sahada maalesef bu taraftarı memnun edecek veya taraftara yakışır bir futbolu bırakın, yakışan bir galibiyet dahi alınamadı.
Şunu açıklıkla ifade etmek gerekir ki bordo- mavili takım karşısında havlu atmış bir Kasımpaşa değil de ümit taşıyan ve ortalara oynayan bir ekip olsa idi Trabzonspor'un hali haraptı.
Golden sonra Trabzonspor'un liderliğe yakışır ve seyircisini coşturacak ve rakiplerini ürkütecek bir futbol ortaya koyacağını beklerken maalesef hevesimiz kursağımızda kaldı.
Aksine bu tablo yerine sanki attığı tek gole fit ve bu skoru korumak adına dişini tırnağına takmış bir duruma büründü.

Son dakikaları düşünsün
Golde Jaja ne kadar güzel bir dokunuşla sayıyı yapmışsa da Brozek gol pasını o derece yerinde ve güzel verdi. Fakat bu dakikalardan sonra ara ki birisini bulasın.
Dua etmek gerekir ki Kasımpaşa takımı bu ara beraberliğe giden sayıyı yapamadı yoksa Trabzon yediği golün altından asla kalkamazdı.
Bu şartlarda üç puan iyi oyundan daha öncelikli bir getiri olarak görülebilir.
Çok çalışan Umut'un, kaçırdığı pozisyonlarda biraz şansa biraz da dikkate ihtiyacı vardı.
Ama yine de Umut takımda iyi niyetle mücadele etmek yönünde yine başı kimseye vermedi.
Orta sahada Trabzon fevkalade kötü ve iş göremez bir durumda hiç olmamıştı. Şenol Güneş'in de orta sahada devamlı değişikliğe gitmesi bu kötü görüntünün de gereği idi. Son on dakikaya kadar yapılan tüm zaaflara bir mazeret beyan edebilir belki fakat son on dakikadaki tablo hakkında tüm teknik ekibin parmaklarını şakaklarına koyup çok iyi düşünmesi gerekir.